عبدالصمد میرزا ملقب به عِزّالدوله سالور (زادهٔ ۱۲۲۴ - درگذشت ۱۳۰۸ خورشیدی) شاهزاده قاجار و چهارمین پسر محمدشاه بود.

عبدالصمد میرزا در سال ۱۲۶۱ هجری قمری در تهران متولد شد. در کودکی پدر خود را از دست داد. در ۱۲۷۱ به فرمان برادرش، ناصرالدین‌شاه، لقب عِزّالدوله دریافت کرد و با پیشکاری حسنعلی‌خان آجودان‌باشی ...

پاسدار شهید محمد علی دولتشاهی که در جنگ هشت ساله ایران با عراق در عملیات ازاد سازی خرمشهر در تاریخ سوم خرداد سال ۱۳۶۱ به شهادت رسید وی ازنوادگان شاهزاده موید السلطان (عبدالصمد میرزا دولتشاهی )حاکم ایالات خوزستان ، دزفول ، کرمانشاهان فرزند شاهزاده تهماسب میرزا مؤیدالدوله می باشد

ایشان بیستم دی ۱۳۳۷، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمدکاظم، ارتشی بود و مادرش،عشرت نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند. از سوی سپاه پاسداران در جبهه حضور یافت. سوم یا به عبارتی چهارم خرداد ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران قطعه : 26 ردیف : 92 شماره : 32 واقع شده است

علیرضا دولتشاهی(تهران ۱۳۴۴ خورشیدی)، فرزند ملک منصور دولتشاهی (۱۳۷۲-۱۳۰۴). از نوادگان منوچهر میرزا فرزند بدیع‌الملک میرزا عمادالدوله. لهستان‌شناس و پژوهشگر علوم انسانی. او در زمینه جنبش حروفیه در ایران تألیفاتی دارد. چند نسخه خطی حروفیان را نیز تصحیح نموده‌است. در حوزه مطالعه روابط ایران و لهستان دارای تألیفاتی است: از جمله می‌توان به کتاب «لهستانیان و ایران» (انتشارات بال ۱۳۸۶) اشاره کرد. وی در همکاری با ایرانشناس لهستانی ایونا نویسکا ادبیات لهستانی را به زبان فارسی ترجمه می کند. از ترجمه های دولتشاهی و نویسکا از شعر لهستانی تا کنون سه دفتر از اشعار شاعران نامدار ادب لهستانی به فارسی منتشر شده است: «عکس‍ی‌ از ی‍ازده‌ س‍پ‍ت‍ام‍ب‍ر» از برنده جایزه نوبل ادبیات ویسلاوا شیمبورسکا (تهران، ۱۳۸۲ و چاپهای بعدی)؛ «ای زندگی، ترکم کنی می میرم» از هالینا پوشویاتوسکا (تهران، ۱۳۸۹)؛ و «غزلهای کریمه» از آدام میتسکیه‌ویچ (تهران، ۱۳۸۹).

*******

علیرضا دولتشاهی (زادهٔ ۳۱ فروردین ۱۳۴۴ در تهران) لهستان‌شناس، پژوهشگر علوم انسانی، مترجم، شاعر و اسپرانتیست معاصر اهل ایران است. دولتشاهی از نوادگان نوّاب والا محمد علی میرزا دولتشاه، پسر ارشد فتحعلی شاه قاجار است. کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی و کارشناسی کتابداری و اطلاع رسانی دارد. در تهران به کتابداری اشتغال دارد. در سال ۱۳۸۶ به عنوان پژوهشگر نمونه آستان قدس رضوی برگزیده شد.

********

غلامحسین محتشم‌دولتشاهی (کرمانشاه۱۲۹۹–تهران۱۳۷۸) فرزند امیر محتشم و برادر اسماعیل دولتشاهی، از نخستین فارغ‌التحصیلان رشته حقوق دانشگاه تهران، مدتی رئیس اداره دارایی استان کرمانشاه، نویسنده نشریاتی چون «تعلیم و تربیت» و روزنامه «خاک و خون» مسلط به زبان‌های عربی، انگلیسی و آلمانی. فرزندان:دکتر طهماسب، بهنام و دکتر نیلوفر

ایشان در زمینه ادبیات هم صاحب نظر بوده اند و در مجلات مختلف مطالبی در زمینه ادبیات از ایشان به جا مانده است . بطور مثال : ... آقای غلامحسین محتشم دولتشاهی در ص ۵۱۵-۵۱۸، سال ۱۴ مجله ارمغان زیر عنوان کلیات سحابی از روی نسخه‌ای که به سال هزار و دو (۱۰۰۲) به نام کلیات سحابی نوشته شده و متعلق به آقای پارسای تویسرکانی بوده و شامل نامه «عروه الوثقی» و رباعیات و این مثنوی می‌باشد، نوشته‌اند که این مثنوی سیصد و چهل و سه بیت می‌باشد و بخشی از آن را هم در آنجا نقل کرده‌اند....

بَدیعُ‌الْمُلْکْ میرْزا عِمادُالدّوله رجل سیاسی قاجاری؛ فیلسوف،ادیب، ریاضی دان و منجم فرزند امامقلی میرزا عماد الدوله بود که او نیز فرزند ششم شاهزاده محمدعلی میرزا دولتشاه فرزند فتحعلی‌شاه قاجار فرزند حسینقلی‌خان جهانسوز بود. به دلیل اینکه آقامحمدخان فرزندی نداشت، فتحعلی‌شاه پس از کشته‌شدن او به پادشاهی رسید.آغا محمدخان سرسلسله قاجار عموی فتحعلیشاه بود ...

عبدالحسین میرزا از مترجمین پرکار اما کمتر شناخته شده اواخر دوره قاجار بود.

عبدالحسین میرزا از شاهزادگان قاجار، پسر تهماسب میرزا مؤیدالدوله و نوه محمدعلی میرزا دولتشاه بود. وی از مشاهیر و بزرگان خاندان دولتشاهی بوده است . او به زبان عربی تسلط کامل داشت و تقریباً تمامی ترجمه‌های او از این زبان هستند. او تعداد زیادی از کتاب‌های جرجی زیدان را به فارسی برگرداند. اعتمادالسلطنه در کتاب المآثر و الآثار در معرفی عبدالحسین میرزا به شرح بسیار مختصری بسنده کرده و او را چنین معرفی کرده‌است: «بن المرحوم مؤیدالدوله، در جمیع معارف و کمالات وارث پدر بزرگوار است.»

ترجمه‌ها

• ابومسلم خراسانی و گلنار خاتون. جرجی زیدان، ۲ جلد، تهران، ۱۳۳۳–۳۴ قمری (ترجمه با مشارکت حبیب‌الله آموزگار).
• پلیس لندن. اثر آرتور کانن دویل. تهران، ۱۳۲۲ قمری.
• تاریخ تمدن اسلامی. جرجی زیدان، ۲ جلد، تهران، جلد اول ۱۳۲۹ قمری و جلد دوم ۱۳۰۲ شمسی.
• تاریخ سلمی. جرجی زیدان، تهران، ۱۳۲۱ قمری.
• تمثیل تآتر. الکساندر دوما. تهران، ۱۳۲۳ قمری.
• خانم شامی. جرجی زیدان، تهران، ۱۳۳۰ و ۱۳۴۴ قمری.
• دوشیزه دلیر. از نویسنده‌ای ناملعوم، ۲ جلد، تهران.
• روضه‌النضیره فی‌الایام بمبای‌الاخیره. الکساندر دوما، تهران، ۱۳۲۲ قمری.
• سرگذشت ارمانوس مصری، تاریخ فتح مصر به دست اسلام، تاریخ فتوحی، هرمس مصری. جرجی زیدان، تهران، ۱۳۲۳ قمری.
• طبایع‌الاستبداد و مصارع‌الاستبعاد. عبدالرحمن کواکبی، تهران، ۱۳۲۵ قمری.
• عروس کربلا. جرجی زیدان، تهران، جلد اول بدون تاریخ، جلد دوم ۱۳۲۹ خورشیدی.
• مارگریت. الکساندر دوما، تهران، ۱۳۲۲ قمری.
• محمد بن ابی‌بکر و اسماء. جرجی زیدان، تهران، بدون تاریخ.
• مکائد الرجال و مادموازل وسمیه فرانسوی. الکساندر دوما، تهران، ۱۳۲۳ قمری.
• ومبی آتش‌فشان. ادوارد بولور لیتن، تهران، بدون تاریخ.
• هفدهم رمضان قطامه و ابن ملجم. جرجی زیدان، تهران، ۱۳۲۲ قمری.

«طبایع الاستبداد ومصارع الاستعباد» یکی از ترجمه های او می باشد درباره تصحیح ترجمه ایشان و احیای مجدد کتاب می خوانیم :

کتاب

  طبایع الاستبداد یا سرشتهای خودکامگی  پیش گفتار  انگیزه احیای این کتاب

نقد و تصحیح: محمدجواد صاحبی

انگیزه احیای این کتاب

بی تردید اندیشه سیاسی در اسلام معاصر، دست آورد جهاد علمی وعملی اندیشوران مسلمان در طول دو قرن اخیر است، این میراث گرانسنگ که بخش عظیمی از آن هنوز هم بگونه آثاری مخطوط درکنج کتابخانه ها دور از دسترس پژوهشگران قرار دارد، پشتوانه ای وزین و متین برای عصرها و نسلهای پسین می باشد.

[67]

به همین جهت در سالهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ضرورت احیای آثار یادشده، مورد اتفاق تنی چند از دوستان فرهیخته قرار گرفت و درپی آن، تصحیح ترجمه کتاب «طبایع الاستبداد ومصارع الاستعباد» که مهمترین اثر مستقل در این زمینه است به عنوان گام نخست به اینجانب پیشنهاد گردید.

لازم به یادآوری است که کتاب طبایع الاستبداد، اندکی پس ازمرگ مؤلف، توسط عبدالحسین میرزای قاجار به فارسی ترجمه و درسال 1325 ه . ق در تهران منتشر گردیده بود. پس از دسترسی بر نسخه کاملی از ترجمه یادشده در بخش کتابهای نادر کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران تحت شماره 6684 ؛ حقیر بی درنگ در صدد تصحیح وانتشارش برآمد. گرچه ترجمه مزبور کمی دشوار و دیریاب بود، اما باتوجه به قدمت و فخامت آن، احیا و انتشارش کاری بایسته به نظر آمد. البته دقت و صحت ترجمه را بسیاری از آگاهان ستوده اند، زیرا که مترجم آن عبدالحسین میرزا، پسر طهماسب میرزا مؤید الدوله پسرمحمدعلی میرزای دولتشاه است که از تحصیل کرده های جدید و درنویسندگی بسیار زبردست، و در ترجمه متبحر بوده؛ آنگونه که آثارگوناگونی از زبان فرانسوی و عربی به فارسی برگردانده و درسالخوردگی در کالج آمریکایی تهران زبان فارسی و عربی تدریس می کرده است.

ولی این ترجمه نیکو که به خط خوش خطاط مشهور، مرتضی حسینی برغانی کتابت شده، علی رغم زیبایی، عاری از پاره ای

[68]

اشکالات نبود؛ از انشای پر تکلف عصر مترجم که بگذریم، سهویات خطاط، اغلاط املایی، رسم الخط قدیمی، وجود جملات مبهم و مخل معنا، فقدان علائم سجاوندی، اثر مزبور را از نظرها انداخته بود.

مهمتر از اینها، زمان و مکان تالیف و مشرب فکری مؤلف، درپاره ای از موارد شرح و نقدی مختصر را اقتضا می نمود.

از اینرو حقیر کوشید تا با بضاعت مزجاة این کتاب ارجمند رابدانگونه که روا می داند بیاراید و در دسترس اندیشوران محترم قراردهد تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

خدای را سپاس می گویم که یکبار دیگر توفیق عطا کرد تا با دقت و تامل بر کتاب پر ارج «طبایع الاستبداد» نظر افکنم و با زدودن خطاهای چاپهای پیشین و افزودن مطالب نوین در پیش گفتار وپانوشتها، این اثر را بگونه ای بدیع، دراختیار خوانندگان محترم قراردهم.

در اینجا شایسته می دانم که از مدیر محترم انتشارات دفترتبلیغات اسلامی جناب حجة الاسلام سید محمدکاظم شمس که زمینه این توفیق را فراهم کردند صمیمانه تشکر نمایم.

محمدجواد صاحبی

فرامرز ظلی

شناسنامه
نام کامل	فرامرز ظلی
زادروز	۱۳۲۱
زادگاه	تهران، ایران
نام مستعار	عموظلی
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی
شمارهٔ پیراهن	۱
پُست	دروازه‌بان
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۳۳۹–۱۳۳۷ ۱۳۴۱–۱۳۴۰ ۱۳۴۸–۱۳۴۲ ۱۳۴۹ ۱۳۵۱–۱۳۵۰	شرق کیان پاس تاج پاس	۱۰ (۰)
تیم ملی
۱۳۴۹–۱۳۴۱	ایران	۳
دوران مربیگری
۱۳۵۲ ۱۳۵۳ ۱۳۵۴	جوانان خراسان تیم ملی جوانان اقبال صنایع نظامی

فرامرز ظلی از دروازه بانان پیشکسوت فوتبال، ایران است. وی سال‌ها در باشگاه پاس، تاج تهران (استقلال کنونی)و تیم ملی فوتبال ایران بازی کرده و از دروازه بانان برجسته ایرانی به‌شمار می‌رود.فرامرز ظلی به مدت هفت سال دروازه بان تیم ملی نیز بود. وی هم‌اکنون دبیر کانون پیشکسوتان فوتبال ایران است.

زندگی شخصی

فرامرز ظلی در محله باغشاه تهران به دنیا آمد. نسبت خانوادگی اش به ظل‌السلطان از شاهزادگان قاجار می‌رسد ولی در زندگی هرگز در پی ارتباطی با قجری‌ها .....

رضاقُلی‌میرزا ظِلّی (زاده ۱۲۸۵ خورشیدی تهران - درگذشته ۲۳ بهمن ۱۳۲۴) خواننده و استاد موسیقی سنتی ایرانی بود. ظلی در آواز از شاگردان اقبال‌آذر وعارف قزوینی بود.

زندگی‌نامه

رضاقُلی‌میرزا ظِلّی در سال ۱۲۸۵ خورشیدی به‌دنیا آمد. پدرش احمد میرزا ظلی از نوادگان علی میرزا ظل‌السلطان پسر فتحعلی شاه بود که هنگام کودکی وی درگذشت.( متاسفانه در پاره ای منابع به اشتباه او و پسر عموی نامدارش فرامرز ظلی به اشتباه از نوادگان مسعود میرزا ضلل السلطان معرفی میشوند که البته درست نمیباشد و این دو پسر عمئ از نوادگان علی میرزا ظل‌السلطان پسر فتحعلی شاه می باشند . ) رضاقلی زیر نظر برادر بزرگترش علی‌قلی‌میرزا پرورش یافت. هنگام تحصیل در دوره دوم متوسطه در اداره تلفن استخدام شد و سپس به آموزگاری پرداخت. مدتی هم در مدرسه زرتشتیان تدریس کرد و سرانجام در بانک ملی استخدام شد. او از جوانی صدایی خوش داشت و برحسب اتفاق در رشت با عارف قزوینی آشنا شد. این آشنایی سبب شد تا ضمن بهره‌مندی از صدای عارف با دستگاه‌های موسیقی ایرانی آشنا شود. ظلی مدتی هم نزد اقبال آذر تعلیم آواز دید. شهرت ظلی در سال‌های پیرامون ۱۳۱۰ شمسی بود و به‌خاطر صدای خوش با چند تن از نوازندگان مشهور آن زمان آشنایی و همکاری هنری پیدا کرد.

او صفحه گرامافونی با ارسلان درگاهی و احمد عبادی (سه‌تار) و ابوالحسن صبا (ویولن) و مشیر همایون شهردار (پیانو) ضبط کرده‌است.

به عقیده بسیاری از صاحب‌نظران رضاقلی‌میرزا ظلی یکی از خوانندگانی است که در آوازهایش بهترین تحریرها را ارائه داده‌است.

به‌رغم عمر کوتاهش آثارش در حد خوانندگان درجه‌اولی چون طاهرزاده، قمرالملوک، اقبال‌آذر و ادیب خوانساری است.

ظلی در حدود سال ۱۳۱۶ ش به بیماری سل ریوی دچار شد و پزشکان او را از خوانندگی منع کردند و بنا به تجویز آنان مدتی به شیراز و همدان رفت. ظلی توصیه پزشکان را گاه نشنیده می‌گرفت و ناگزیر به خوانندگی می‌پرداخت. در این مدت کنسرتی نیز همراه با تار علی‌اکبر شهنازی در تهران برگزار کرد. در دوره جنگ جهانی دوم بر اثر پیش‌روی بیماری سل جسم او بیش از پیش ضعیف شد و در زمستان ۱۳۲۴ بر اثر سرماخوردگی شدید در بیمارستان بانک ملی در تهران بستری گردید و سرانجام در ۲۳ بهمن ۱۳۲۴ در ۳۹ سالگی درگذشت.

اکبر صارم‌الدوله

اکبر میرزا صارم‌الدوله (مسعود)
وزارت امور خارجه
در زمانِ	احمدشاه قاجار
نخست‌وزیر	محمدولی خان تنکابنی
اطلاعات شخصی
زاده	۱۲۶۴
درگذشت	۱۳۵۴ (۹۰ سال)
ملیت	ایران
همسر(ان)	افتخار اعظم اتابک
مذهب	اسلام

اکبر میرزا صارم‌الدوله (۱۲۶۴–۱۳۵۴ ش) که نام خانوادگی مسعود برگزید، از رجال دورهٔ قاجار و اوایل دورهٔ پهلوی بود. وی هشتمین پسر شاهزاده ظل‌السلطان و نوهٔ ناصرالدین شاه قاجار بود.

فعالیت

وی پس از اتمام تحصیلات ...

شیخعلی میرزا ملقب به شیخ‌الملوک پسر نهم فتحعلی‌شاه قاجار بود که مدت بیست و شش سال حکومت ملایر و تویسرکان را به عهده داشت.

شیخعلی میرزا در شیراز متولد شد و چون مادرش دختر شیخعلی‌خان زند و از سلسله زندیه و اصالتاً منسوب به ملایر بود، در سال ۱۲۲۴ قمری به حکومت ملایر منصوب شد. او در جنگ‌های ایران و روسیه فرماندهی جبهه قبه و بادکوبه را به عهده داشت، ولی کاری از پیش نبرد.

دوران حکومت

وزارت شیخعلی میرزا در حکومت ملایر نخست با خانلر خان زند (پسر علیمرادخان زند) بود ولی از آن جا که هر از چندگاه میان شیخعلی میرزا و برادرش محمدعلی میرزا دولتشاه که حاکم کرمانشاه بود، درگیری‌هایی رخ می‌داد و خانلرخان هربار مجبور بود میان آن‌ها صلح برقرار کند، از وزارت استعفاء داده و فتحعلی‌شاه مهرعلی‌خان قاجار را به جای او به وزارت ملایر منصوب کرد. مهرعلی‌خان که شخصی کارآمد و آگاه بود، به امور مالی و حکومتی ملایر سامان داد و تا حدی از زیاده‌روی‌های شیخعلی میرزا جلوگیری کرد.

منطقه غرب ایران در طول دهه ۱۲۴۰ قمری، صحنه زد و خورد شاهزادگان حاکم بود. در این جنگ‌ها شیخعلی میرزا با برادرانش محمدتقی میرزا حسام‌السلطنه(حاکم بروجرد و چاپلق و سیلاخور) محمود میرزا (حاکم نهاوند) و برادرزاده‌اش محمدحسین میرزا حشمت‌الدوله وارد منازعه شد. در این جنگ‌ها شیخعلی میرزا با حشمت‌الدوله و محمود میرزا علیه حسام‌السلطنه هم‌پیمان بودند.

بناها

شیخعلی میرزا در ملایر چندین بنا برپا کرد. از جمله باغ جنّت و مسجد جامع شیخ الملوک.

در نگاه دیگران

ملک‌ایرج میرزا پسر فتحعلی‌شاه، دربارهٔ شیخعلی میرزا می‌نویسد:

�شاهزاده از مردم ملایر زن‌های متعدد داشت می‌خانه و خرابات برپا کرده بودند و روز شنبه بایستی با ساز و نواز بروند می‌خانه… در زبان ایشان لکنت زیاد بود. خود را �شیر عراق� نام نهاده بودند.�

و همچنین می‌نویسد که شیخعلی میرزا به آزار و اذیت مردم ملایر و شیخ‌الاسلام شهر می‌پرداخت تا خراج هنگفتی را که سالی هشتادهزار تومان بود به او پرداخت کنند. به همین خاطر در اواخر سلطنت فتحعلی‌شاه ملایریان به اصفهان رفتند و به سید محمدباقر شفتی شکایت بردند و او شکایت مردم را به گوش فتحعلی‌شاه رسانید. شاه به سید محمدباقر شفتی سپرد که مراقب اعمال و رفتار شاهزاده باشد و او نیز �ملا احمد خراسانی� را از شاگردان خود به ملایر فرستاد تا هم به ترویچ شرعیات بپردازد و هم بر امور حکومت شاهزاده نظارت کند.

بازماندگان

شیخعلی میرزا صاحب چهل و هفت فرزند بود که بیست و شش تن پسر و بیست یک تن دختر بودند. از جمله:

• نظرعلی‌میرزا، حاکم تویسرکان، که مادرش از نوادگان نادرشاه افشار بود.
• احمد میرزا (از دختر حاتم خان بیات)
• الب‌ارسلان میرزا ملقب به سالار که مادرش از ارمنی‌های گرجستان بود. دختری داشت به نام زینت‌السلطنه معروف به �سالاری� که با ناصرالدین‌شاه قاجار ازدواج کرد.
• قزل‌ارسلان میرزا (از مادر الب‌ارسلان میرزا)
• سلطان‌سنجر میرزا (از مادر الب‌ارسلان میرزا)
• محمدرحیم میرزا (از مادر احمد میرزا)
• دختری که با حاج‌عیسی خان بیگلربیگی قاجار ازدواج کرد و صاحب شش پسر و سه دختر شد
• دختر دیگر با میرزا فخرالدین ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد

شیخعلی میرزا دختری هم به نام �گوهرالملوک� داشته که عمارت گوهرالملوک در کنار قصر بهشت‌آئین که از بناهای شیخ‌الملوک بود، به او منسوب است . 

منبع : ویکیپدیا

******************************

شیخ علی میرزا ملقب به شیخ الملوک

   در جواب یکی از عزیزان که با نام  امیر سلطان در قسمت قیام شاهزادگان قاجار  نظر خود را در مورد یکی از محبوسین نارین قلعه (  شیخ علی میرزا ملقب به شیخ الملوک) نوشته بود باید عرض نمایم شیخ الملوک توسط فتحعلیشاه به اردبیل تبعید نشده بود بلکه بعد از فوت فتحعلیشاه و توسط جانشین وی محمد شاه به اردبیل تبعید شده است و برای اینکه این موضوع هر چه بیشتر روشن شود شرح زندگانی شیخ الملوک در زیر آورده میشود:      

شیخ علی میرزا ملقب به شیخ الملوک متولد 1210 هجری قمری در شیراز پسر نهم فتحعلیشاه که مدت 26 سال حاکم ملایر و تویسرکان بود . در سال 1224 ق. که بحکومت ملایر منصوب شد وزارت او را میرزا اسمعیل اشرفی ناظر سابق فتحعلی شاه عهده دار گردید. شیخ علی میرزا در جنگ روس و ایران (1243-1241 ق.) مأمور جبهۀ قبه و بادکوبه شد و با روسها مشغول نبرد گردید ولی کاری  از پیش نبرد و نتیجه ای حاصل نگردید . پس از فوت فتحعلیشاه چون از مخالفین برادر زاده خود محمد شاه بود از این لحاظ وی در جزء آن ده نفر شاهزاده ای که در سال 1251 ق. در قلعه اردبیل زندانی وپس از فرار چهار نفر از آنان در سال 1253 ق. از راه نقب که بوسیله مقنی از زندان بخارج حفر شده بود و پناهنده شدند به روسیه، سایر شاهزادگان که از آنجمله شیخ علی میرزا نیز بود از اردبیل به تبریز انتقال داده شدند و در آنجا تحت نظر قرار گرفتند.

           شیخ الملوک مدت ده سال در تبریز زندانی و زیر نظر بود و در سال 1263 ق. در سن پنجاه و سه سالگی در آنجا درگذشت. مادر شیخ علی میرزا مریم بیگم خانم دخترشیخ علیخان سردار معروف زند بوده و در ایامی کهباباخان جهانبانی (فتحعلیشاه) ولیعهد عموی خود آغا محمد خان قاجار و استاندار فارس بود او را به ازدواج خود درآورد و شیخ الملوک میرزا در شیراز زاده شد. مریم خانم که زن چهارم فتحعلی شاه و از زنان مقعوده و بسیار خوش چهره ی او بوده بمناسبت نام پدرش شیخ علیخان زند سپهسالار معروف کریمخان وکیل نام او را شیخ علی میرزا گذاشت و از طرف پدرش فتحعلیشاه ،ملقب بشیخ الملوک گردید. محمود میرزا برادر صلبی وی پسر پانزدهم فتحعلیشاه ،در ایام سلطنت پدر سالها حاکم نهاوند بودبا شیخ الملوک رقابت وبلکه عداوت داشت و چون مردی ادیب و شاعر بود قصۀ عروسی شیخ الملوک را با دختر شاه پریان رمان مانند برای او ساخت واو را از این راه خیلی مفتضح نمود و خیلی ها گمان کرده اند که موضوع حقیقت داشته در صورتیکه حقیقتی نداشته و از ساخته های محمود میرزا حاکم نهاوند بوده است.

http://tarikheardabil.blogfa.com/post/77

********************************

9. شاهزاده شیخ علی میرزا شیخ الملوک متولد  به تاریخ ده رجب سال 1210 از مریم خانم دختر شیخعلی خان زند بود . پس از مرگ فتحعليشاه از برادر خود عليشاه میرزا ظل السلطان حمایت کرد و با به سلطنت رسیدن محمد شاه در قلعه اردبیل زندانی شد . وفات او در سال 1263 در سن 53 سالگی روی داد . وی شعر می سرود و شاهپور تخلص می کرد .

http://tamaddoon.blogfa.com/post/109

*************************************

شیخ علی میرزا شاپور قاجار

جنسیت: مرد
نام پدر: فتحعلی‌شاه
تخلص: شاپور
تولد و وفات: (۱۲۱۰ -۱۲۶۳) قمری
محل تولد: ایران - فارس - شیراز
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر و خطاط
ملقب به شیخ‌الملوک. در عهد پدر به مدت بیست و شش سال حاکم ملایر و تویسرکان بود و در زمان محمدشاه به مدت دو سال در اردبیل تبریز زندانی و تحت نظر بود. در همان شهر درگذشت. وی علاوه بر اینکه شعر می‌سرود در خوشنویسی نیز دست داشت. از آثار وی: دیوان" شعر.

http://www.blogfa.com/desktop/Default.aspx?r=8572094

دكتر هرمز شمس هستم، سال 1317 در تهران به دنيا آمدم. دوره‌ي دبستان و دبيرستان را در تهران بودم و بعد به آمريكا رفتم. چند سال در آمريكا تحصيل كردم و پس‌ازآن به فرانسه رفتم و پزشكي را به پايان رساندم و تخصص و فوق تخصص را در رشته‌ي چشم‌پزشكي گرفتم. با حمايت‌هاي پدرم مرحوم پروفسور محمدقلي شمس در خارج تحصيل كردم. از زماني كه برگشتم مشغول خدمت بودم و الان هم بازنشسته هستم. در سال 1338 در سن 21 سالگي به آمريكا سفر كردم و ميكروبيولوژي و ميكروآناتومي را در آنجا خواندم. در آمريكا رشته‌ي پزشكي را شروع كردم و بعد به پاريس منتقل شدم و دوره اينترني را گذراندم و در بيمارستان كنزون Quize-vingts مشغول به كار شدم. به خواست پدرم و البته خودم به تهران بازگشتم و در بيمارستان فارابي استخدام شدم.

محمدقلی شمس در سال ۱۲۸۴ به دنیا آمد. وی فرزند دکتر یحیی شمس ملک‌آرا ملقب به لسان الحکما و نوه عبدالحسین میرزا ملک آرا (ملقب به شمس الشعرا از شاعران عارف مسلک دوران قاجار و نواده فتحعلی شاه قاجار) بود.

وی در سال ۱۳۰۲ به هزینه پدرش وارد رشته پزشکی در دانشگاه نظامی لیون شد. او تنها دانشجوی غیر فرانسوی بود که موفق به ورود دوره دکتری دانشگاه شد و مدتی پس از دانش‌آموختگی به تدریس و پژوهش در همان

در سال ۱۲۸۴ به دنیا آمد. وی فرزند دکتر یحیی شمس ملک‌آرا ملقب به لسان الحکما و نوه عبدالحسین میرزا ملک آرا (ملقب به شمس الشعرا از شاعران عارف مسلک دوران قاجار و نواده فتحعلی شاه قاجار) بود.

وی در سال ۱۳۰۲ به هزینه پدرش وارد رشته پزشکی در دانشگاه نظامی لیون شد. او تنها دانشجوی غیر فرانسوی بود که موفق به ورود دوره دکتری دانشگاه شد و مدتی پس از دانش‌آموختگی به تدریس و پژوهش در همان ...

شکوه السلطنه شاهزاده قاجار، همسر عقدی ناصرالدین شاه و مادر مظفرالدین شاه قاجار بود.

شکوه السلطنه در سال ۱۲۵۲ هجری قمری متولد شد. پدرش فتح الله میرزا شعاع السلطنه پسر سی و ششم فتحعلی شاه قاجار و مادرش شهربانوخانم دختر ابراهیم خان قاجار قوانلو بود. او در دوازده سالگی به عقد ناصرالدین شاه درآمد. حاصل این ازدواج دو فرزند بود، نخست مظفرالدین میرزا که در ۱۴ جمادی الثانی ۱۲۶۹ متولد شد و دیگر دختری به نام زینت الدوله که در نه ماهگی درگذشت.

شکوه السلطنه در ولیعهد شدن فرزندش و نیز طلاق تاج الملوک، مادر محمدعلی شاه، از مظفرالدین میرزا تأثیر داشت.

شکوه السلطنه از زنان مقتدر دربار ناصرالدین شاه بود و خدمه اندرون او هریک صاحب نفوذ بودند. او گرچه در اندرون ناصری در تهران زندگی می‌کرد، اما بر امور دربار ولیعهد در تبریز نظارت خاص داشت.

با شیوع بیماری آنفلونزا در سال ۱۳۰۹ هجری قمری، شکوه‌السلطنه نیز به این بیماری مبتلا شد. پزشکان فرنگی مقیم تهران برای مداوای او فراخوانده شدند، اما شکوه السلطنه با استخاره مداوا توسط اطبای ایرانی را برگزید. او پس از سه ماه و با شدت گرفتن بیماری در سن پنجاه و پنج سالگی در تاریخ ۱۴ شوال ۱۳۰۹در گذشت. جنازه شکوه‌السلطنه در سال ۱۳۲۳ هجری قمری به عتبات عالیات منتقل شد.

شرف‌السلطنه (زنده در ۱۳۲۰ خورشیدی) شاهزاده قاجار و دختر ناصرالدین‌شاه و وقارالسلطنه بود. او با مصطفی رجالی (دبیرالدوله) ازدواج کرد و صاحب دو پسر و چهار دختر شد.

منبع : ویکیپدیا

**************

 در تاریخ از او زیاده چیزی نیست الا چند خط ازجمله درباره زمان بعد از مرگ پدر ، همانند دستخط خواهرش به این مضمون :

... ......زنان اولاد دار شاه ناصری در حیاط �سروستان�
تاج‌السلطنه نوشته است: �…خانم‌هایی که دارای اولاد بودند، چند نفری بیشتر نبود: مادر من بود، مادر یمین الدوله، مادر عزالسلطنه، مادر قدرت السلطنه، مادر شرف السلطنه بود. من و فرح السلطنه، عزیز السلطنه، شرف السلطنه، عزالسلطنه، و قدرت کوچک بودیم. بزرگ‌ترین ما سیزده سال نداشت. و دو برادر کوچک هم داشتیم. حیاط سروستان را تقسیم، ما را مانند اسیر و محبوس به آنها حیاط‌ها منزل دادند. ما خواهرها هر روز دور هم جمع شده و تمام را مشغول گریه و دلتنگی بودیم. اغلب از مادرهامان، پدرمان را می‌خواستیم�.........

https://kargaronline.ir/fa/news-details/52045/%D8%AD%D8%A7%D9%84-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D8%B1%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%A7-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D8%B4%D8%AF%D9%86-%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%B4%D8%A7%D9%87/

*********************

نامه چند تن از شاهزادگان قاجار به رئیس الوزراء سردارسپه، ۱۳۴۲ ق

نامه چند تن از شاهزادگان به رئیس الوزراء سردارسپه در خصوص احقاق مالکیت املاک موروثه از محمدشاه قاجار. در این نامه شاهزداگان قاجار با استناد به کتاب روضة الصفا و ناسخ التواریخ از سردار سپه رئیس الوزراء خواسته اند که املاک حاجی میرزا آقاسی را که به محمدشاه بخشیده شده بود بین شاهزادگان تقسیم کند. شاهزداگان قاجار که نامه را مهر کرده اند عبارتند از: عزالدوله (پسرمحمدشاه)، افتخارالسلطنه، قدرت السلطنه، شرف السلطنه (هر سه دختران ناصرالدین شاه)، عزیزالدوله (دختر محمدشاه)، عمیدالدوله (پسر عزیزالدوله)، اکرم الدوله (پسر ملک آرا)، و عزالسلطنه.

http://www.qajarwomen.org/fa/items/31b076.html

محمد تقی میرزا رکن‌الدوله متولد ۲۴ بهمن ۱۲۲۰ در تهران و درگذشته ۱۲۸۰، شاهزاده دومان قاجاریان و از برادران ناصرالدین شاه قاجار بود . 

والدین

او فرزند محمد شاه قاجار و ...

شاهزاده اشرف‌السلطانه قاجار دختر محمد تقی میرزا رکن‌الدوله پسر محمد شاه از دودمان قاجاریان بود.

او از دریافت کنندگان نشان سنت اندرو دولت روسیه بود .

بهمن میرزا (۱۲۲۵ ه ق تهران – ۱۳۰۱ ه ق شوشا)، شاهزاده قاجار، ادیب و نویسنده بود.او برادر تنی محمدشاه و پسر چهارم عباس میرزا بود. بهمن میرزا در ۱۲۵۷ هـ ق پس از درگذشت برادرش قهرمان میرزا حاکم آذربایجان شد. در ۱۲۶۲ هـ ق پس از شدت گرفتن بیماری محمدشاه، آصف‌الدوله، دائی شاه، سر به شورش برداشت. او قصد داشت پس از گرفتن تهران، بهمن میرزا را به جای برادرش به تخت بنشاند. حاجی میرزا آقاسی، صدراعظم محمدشاه، پس ...

شاهرخ میرزا شاهزاده قاجار، پسر ششم حسین‌علی‌میرزا فرمانفرما از بطن دختر محمدقلی‌خان افشار ارومی و نوه فتحعلی‌شاه قاجار بود.

او در اوایل سلطنت ناصرالدین‌شاه به حکومت کاشان منصوب شد و سال‌ها در این شهر حکومت کرد.در این مدت وزارت او برعهده محمدکاظم‌خان شیبانی بود.

او با دختر محمدقاسم خان ظهیرالدوله و خواهر مهدعلیا ازدواج کرده بود و شوهرخاله ناصرالدین شاه محسوب می‌شد

محمد میرزا قاجار ملقب به سیف‌الدوله
نام کامل	سلطان محمد میرزا قاجار
لقب(ها)	سیف‌الدوله، امیرتومان و آقای داماد
زادگاه	تهران
درگذشت	۱۳۳۹ (قمری)
محل درگذشت	ملایر
آرامگاه	ملایر
همسران	خانم نواب متعالیه تاج کلاه(دختر محمد خان قاجار،صدر اعظم) سکینه سلطان خانم
پدر	سلطان احمد میرزا عضدالدوله
فرزندان	امیرخان سردار(سیف الدوله دوم)/رضامیرزا(اعتضاد الملک)/ناهیده

سلطان محمد قاجار ملقب به سیف‌الدوله (درگذشته ۱۳۳۹ قمری) شاهزاده قاجار و نوه چهل هشتم فتحعلی‌شاه قاجار

او فرزند سلطان احمد میرزا عضدالدوله بود.

سیف‌الدوله مرید صفی علیشاه بود.

خریداری و وقف ملایر

سیف‌الدوله در سفری از کرمانشاه به تهران برای استراحت یک روزه در ملایر اقامت کرد. او تصمیم گرفت شهر را از دولت خریداری کند و آن را وقف احداث بیمارستان و مدرسه و کمک به فقرا سازد. پس از موافقت دولت با فروش شهر به سیف‌الدوله، او وصیتنامه ای تنظیم کرد و درآمد حاصل از شهر را به احداث بیمارستان و کمک به بیماران نیازمند و کمک به فقرا و اطعام مسافرینی که به قصد زیارت عتبات از ملایر می‌گذشتند اختصاص داد. در این وصیتنامه حتی مبغلی برای تأمین علوفه چهارپایان کاروان‌های زوار اختصاص یافته بود. از دیگر اموال سیف‌الدوله در ملایر، پارک سیفیه است که به عنوان تفرجگاه عمومی ساخته شد. از ششدانگ شهر ملایر، چهار و نیم دانگ به موقوفه سیف‌الدوله اختصاص دارد.

مرگ

سیف‌الدوله در سال ۱۳۳۹ قمری در ملایر درگذشت و بنا به وصیت خود در همان مکانی که تصمیم به وقف شهر گرفت، مدفون شد.

سلطان محمد میرزا ملقب به سیف‌الدوله شاهزاده قاجار و حاکم اصفهان بود.

زندگی

سیف‌الدوله پسر ...

شاهزاده سلیمان میرزا قاجار شاهزاده قاجار و پسر سی‌ و چهارم فتحعلی‌شاه قاجار بود. سلیمان میرزا حاکم کرج بود و به دستور او کاخ سلیمانیه ساخته شد. این کاخ به سبب نقاشی‌های معروف آن که پسران فتحعلی‌شاه و برادران آغامحمدخان قاجار را نشان می‌دهد، شهرت دارد.

اشرف ملک خانم سرورالسلطنه ملقب به حضرت علیا شاهزاده قاجار، دختر فیروز میرزا و دومین همسر عقدی مظفرالدین شاه پس از تاج‌الملوک بود.

سال ازدواج سرورالسلطنه با مظفرالدین شاه در دست نیست، اما احتمالا پس از جدایی تاج الملوک از مظفرالدین شاه، با او ازدواج کرده‌است. سرورالسلطنه اقتدار بسیاری در دربار مظفرالدین شاه داشت و در دوران ولیعهدی همسرش، واسطه رساندن شکایات و عرایض مردم به او بود. عبدالحسین میرزا فرمانفرما برادر سرورالسلطنه توانست در عهد سلطنت مظفرالدین شاه از طریق نفوذ خواهرش به مناصب دولتی مهمی دستیابد. بر طبق گزارش‌های کلنل کاساکوفسکی دربار مظفرالدین شاه دو دسته داشت، دسته نخست را سرورالسلطنه و فرمانفرما هدایت می‌کردند و دسته دوم امیر بهادر و هوادارانش بودند.

فرزندان

سرلشکر روح‌الله کیکاووسی

وی در سال ۱۲۷۵ در تهران به دنیا آمد. ‌او فرزند سرلشکر حبیب‌الله جهانبانی (سرلشکر حبیب الله جهانبانی فرزند جهانگیر میرزا در سال ۱۲۵۰ در تهران به دنیا آمد در ۱۴ دی‌ماه ۱۳۰۰، رضاخان با تصویب احمد شاه به او درجه سرلشکری اهدا کرد در سال ۱۳۰۶ به علت سوء جریانی که در اداره مباشرت به وجود آمد، وی متهم به اهمال و سستی گردید و از کار اخراج شد. ‌وی که به سردار منتخب معروف بود در سال ۱۳۲۱ درگذشت)  از نظامیان دوره قاجار و پهلوی بود. ‌بعد از پایان تحصیلات مقدماتی وارد دانشکده نظام شد. ‌در موضوع شورش لهاک‌خان که در این زمان وی درجه سرهنگی داشت، دو هنگ مجهز به فرماندهی سرهنگ کیکاووسی و دیگری به فرماندهی یاور ضرابی به سرعت به تعقیب شورشیان پرداختند و قائله را به کل خواباندند. ‌

 او از خاندان جهانبانی است به سبب موضوع اخراج کلیه جهانبانی‌ها، نام فامیلی خود را به کیکاووسی تغییر داد و از اخراج فرار کرد. ‌
او در آذربایجان آجوردان و مترجم کلنل فیلیپوف فرمانده نیروی اعزامی جهت سرکوبی سمیتقو بود، کسی که در همین زمان متمرد شده بود. ‌

 در شهریور ماه سال ۱۳۲۰ به فرماندهی لشکر اول منصوب شد و جای سرلشکر کریم بوذر جمهوری نشست. ‌چند مدتی در این سمت بود تا این که به فرماندهی لشکر کرمان و مکران برگزیده شد و در همین زمان توانست استانداری کرمان را نیز به دست آورد. ‌در اول فرودین ماه سال ۱۳۲۳، او درجه سرلشکری خود را دریافت نمود. ‌

 در دوره‌های هجدهم و نوزدهم مجلس شورای ملی از طرف مردم زاهدان وارد مجلس شد و به عنوان وکیل مردم زاهدان در مجلس انجام وظیفه نمود و در نهایت در سال ۱۳۳۵ در سن ۶۰ سالگی درگذشت.

https://rasekhoon.net/mashahir/show/596942/%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%DA%A9%DB%8C%DA%A9%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%B3%DB%8C/ ‌

____________________________

اصل و نسب قاجاری او به این شکل بود :

سرلشگر روح الله کیکاووسی فرزند حبیب‌الله میرزا سردار منتخب فرزند جهانگیر میرزا ، فرزند سیف الله میرزا (پسر چهل و دوم فتحعلی شاه) بود . 

--------------------------------------

روح الله کیکاووسی

فرزند سرلشكر حبیب‏الله جهانبانى (سردار منتخب)، در 1275 متولد شد. طبق سیره خانوادگى به خدمت نظام درآمد و در جوانى به درجه‏ى سرهنگى رسید و در مخاصمات داخلى شركت داشت. مخصوصا در 1301 در نبرد با سمیتقو یاغى كرد از خود رشادت نشان داد و مورد توجه قرار گرفت. در همین جنگ بود كه حسن شنوائى خود را از دست داد. در 1317 سرلشكر امان‏الله جهانبانى پسر عموى او مورد تعقیب رضاشاه قرار گرفت و از ارتش اخراج شد و به زندان قصر قجر انتقال یافت. از همان تاریخ دستور داده شد كه تمام جهانبانى‏ها از ارتش اخراج شوند. روح‏الله میرزا پسر عموى جهانبانى كه درجه‏ى سرتیپى داشت و نام خانوادگى او جهانبانى بود، فورا تغییر نام داد و كیكاووسى را براى خود انتخاب كرد و از آن تاریخ معروف به كیكاووسى شد. در شهریور 1320 به جاى سرلشكر كریم بوذرجمهرى فرمانده لشكر اول شد، چند ماهى در آن سمت بود كه به فرماندهى لشكر كرمان و مكران برگزیده شد و استاندارى كرمان هم چندى در ید قدرت او بود. مدتى هم رئیس مهمات ارتش شد و در 1323 هم درجه‏ى سرلشكرى گرفت. در ادوار هیجدهم و نوزدهم از زاهدان به وكالت مجلس شوراى ملى انتخاب شد. وفات او در 60 سالگى اتفاق افتاد.

https://rasekhoon.net/mashahir/show/596942/%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%DA%A9%DB%8C%DA%A9%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%B3%DB%8C/

___________________

روح اله جهانبانی

(۱۲۷۵ش، تبریز ـ ۱۳۳۵ش، تهران)

استاندار کرمان، از فرماندهان ارشد ارتش، نماینده مجلس شورای ملی

روح اله جهانبانی به سال ۱۲۷۵ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. پس از تحصیل مقدمات در زادگاهش وارد ارتش گردید و به خدمات نظامی‌گری پرداخت و با پیشرفتی که داشت توانست در مدت کوتاهی به درجه سرهنگی دست یابد.

در سال ۱۳۰۱ هجری‌شمسی سیمیتقو قیام کرد و جهانبانی در برابر وی ایستاد. این امر باعث شد مورد توجه قرار گیرد اما در جنگ شنوایی خود را از دست داد.

پسرعمویش امان‌اله جهانبانی در سال ۱۳۱۷ هجری‌شمسی مورد خشم رضاشاه قرار گرفت و شاه دستور داد همه خاندان جهانبانی را از ارتش اخراج کنند. از این رو فوراً نام‌خانوادگی خود را به کیکاوسی تغییر داد و از غضب شاه در امان ماند.

وی در سال ۱۳۲۰ هجری‌شمسی با درجه سرتیپی به فرماندهی لشکر اول دست یافت و چند ماه بعد همزمان به فرماندهی لشکر و استانداری کرمان منصوب شد. مدتی نیز رئیس مهمات ارتش بود تا اینکه به درجه سرلشکری رسید و ارتش را به جهت ورود به مجلس ترک کرد.

در دوره هجدهم مجلس شورای ملی نمایندگی مردم زاهدان را برعهده گرفت و دوره بعد نیز تداوم داشت تا اینکه در سال ۱۳۳۵ هجری‌شمسی در تهران چشم از جهان فروبست.

https://tabrizpedia.info/%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C/

حبیب‌الله میرزا (۱۲۵۰-۱۳۲۱ هـ ش) فرزند جهانگیر میرزا (نوه فتحعلی شاه قاجار) بود.

او در تهران متولد شد. پس از طی تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه قزاقخانه شد و به درجه امیرتومانی و سرداری رسید و از احمدشاه لقب «سردار منتخب» دریافت کرد. در تشکیل قشون جدید، رضا خان او را به خدمت دعوت کرد و با درجه امیرلشکری به ریاست اداره سررشته داری (دفترداری) و مباشرت (کارپردازی) قشون گماشت.جهانبانی در مراسم تاج‌گذاری رضا شاه در شمار ملتزمان شاه و حامل کمان نادریبود. در سال ۱۳۱۷ امان‌الله جهانبانی مورد خشم شاه واقع و از ارتش اخراج شد. رضا شاه علاوه بر او، همچنین دستور اخراج سایر جهانبانی‌ها را صادر کرد. حبیب‌الله میرزا نیز در شمار اخراج شدگان بود. او پس از این واقعه نام خانوادگی خود را به «کی‌کاووسی» تغییر داد. حبیب‌الله میرزا در سال ۱۳۲۱ در تهران درگذشت . 

منبع : ویکیپدیا

____________________

تبار او اینگونه به فتحعلی شاه میرسید :

حبیب‌الله میرزا سردار منتخب فرزند جهانگیر میرزا ، فرزند سیف الله میرزا (پسر چهل و دوم فتحعلی شاه) بود . 

برادران او عبارت بودند از : 

1. امان‌الله میرزا ضیاءالدوله
2. عبدالله قاجار 
3. و تنها خواهرش کرامت‌السلطنه، همسر اسدالله میرزا شهاب‌الدوله

سرلشکر روح‌الله کیکاووسی فرزند او بود . 

ماه رخسار خانم ملقب به زینت‌الدوله دختر فتحعلی‌شاه قاجار بود.

زینت‌الدوله نزد میرزا محمدتقی طالقانی، که از علمای سرشناس عصر فتحعلی‌شاه بود، تحصیل کرده بود. او در جوانی به همسری محمدخان ایروانی درآمد. محمدخان در آن زمان پیری سالخورده بود و چندی نگذشت که درگذشت و زینت‌الدوله را به نصرت‌الله خان بیات ماکو دادند. نصرت‌الله خان نیز پس از مدت کوتاهی از دنیا رفت و زینت‌الدوله با امیراصلان خان مجدالدوله، دایی ناصرالدین شاه، ازدواج کرد و از او یک دختر یافت، ولی پس از اینکه معلوم شد با ضیاءالملک، پیشکار مجدالدوله، رابطه عاشقانه دارد، مجدالدوله او را طلاق داد و زینت‌الدوله نیز با ضیاءالملک ازدواج کرد. به نوشته اعتمادالسلطنه مجدالدوله چنین ادعا می‌کرد که به تحریک ضیاالملک زینت الدوله در غذای او سم ریخته بود که مؤثر نبوده و مجدالدوله زنده مانده است. پس از ازدواج با زینت الدوله ضیاالملک پیشکش‌هایی به دربار قاجار داد و به چند حکومت کوچک منصوب شد. در زمانی که حکومت گیلان داشت مقروض شد و بخشی از اموالش را از دست داد. از این رو رابطه زینت الدوله با او به تیرگی گرایید و ضیاالملک را از خانه بیرون کرد و نهایتاً از او نیز جدا شد و زندگی آزادنه‌ای در پیش گرفت. تا آنکه در سنین میانسالی از رفتار پیشین خود پشیمان شد و به زیارت عتبات رفت و مدتی در کربلا مجاور شد. در آنجا با میرزا ابوالقاسم پسر محمدتقی برغانی ازدواج کرد و پس از بازگشت به ایران تا پایان عمر در قزوین زندگی می‌کرد.او در سال‌های پایانی عمر به فلج مبتلا شد و پس از ده سال بیماری در رجب سال ۱۳۰۸ قمری درگذشت.

حسنعلی دولت‌شاهی

حسنعلی معروف به معین خلوت، فرزند سلطان ابراهیم میرزای مشکوه‌الدوله. در ۱۲۵۹ در کرمانشاه تولد یافت. تحصیلات خود را در حدود معمول زمان انجام داد و به ملکداری پرداخت و در اطراف گلپایگان برای خود املاک زیادی تهیه کرد و از مالکین بزرگ منطقه شد. برای حفظ املاک و دارایی خود کاندیدای مجلس شورای ملی شد و از گلپایگان به وکالت مجلس انتخاب گردید. مجموعاً هفت دوره نماینده مجلس شورای ملی بود. از دوره چهاردهم جای خود را به دکتر عبدالله معظمی‌ داد.

روابط خانوادگی

نام پدر

سلطان ابراهیم میرزا مشکوه الدوله

 
نام برادر

محمد علی دولتشاهی

 ابوالفتح دولتشاهی

 نام پدربزرگ

امام قلی میرزا عماد الدوله

 نام جدبزرگ

محمد علی میرزا دولتشاه

 نام نیا :

فتحعلی شاه قاجار 

دارای رابطه خانوادگی با

مهرانگیز دولتشاهی:حسنعلی دولتشاهی عموی مهرانگیز دولتشاهی بود.

عصمت­ الملوک دولتشاهی: حسنعلی دولتشاه عموی عصمت الملوک بود.

مرتضی قلی میرزا منصورالسلطنه : منصورالسلطنه عموی حسنعلی دولتشاه بود.

بدیع الملک میرزا عماد الدوله :عمادالدوله عموی حسنعلی دولتشاه بود.

علیقلی میرزا صارم الدوله : صارم الدوله عموی حسنعلی دولتشاه بود.

عزت ملک خانم اشرف السلطنه: اشرف السلطنه عمه حسنعلی دولتشاه بود.

غلامعلی دولتشاهی ملقب به مجلل‌الدوله (۱۲۵۶ در کرمانشاه - )سیاستمدار ایرانی و پدر عصمت دولتشاهی آخرین همسر رضاشاه که در ۲۹ آذر ۱۳۰۴ به ریاست تشریفات داخلی دربار پهلوی تعیین شده بود، در ۱۶ آبان ۱۳۱۱ در ۵۵ سالگی در اثر سکته قلبی درگذشت.

زندگی

غلامعلی دولتشاهی فرزند سلطان ابراهیم میرزای مشکوه‌الدوله در سال ۱۲۵۶ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. او برادر حسنعلی دولتشاهی معروف به معین خلوت بود. غلامحعلی دولتشاهی تحصیلات خود را تا حدود سطح در کرمانشاه انجام داد و سپس از طرف دولت برای ادامه تحصیلات به فرانسه اعزام شد. پس از مراجعت به ایران، به عنوان نایب‌الحکومۀ چند شهر ...

عصمت‌الملوک دولتشاهی (۱۲۸۴ در کرمانشاه – ۱۳۷۴ در تهران) آخرین همسر رضا شاه پهلوی و سوگلی او بود که نَسَبی قاجاری داشت.

زندگی‌نامه

رضاشاه پهلوی از طریق امیرلشکر خدایارخان خدایاری با عصمت‌الملوک دولتشاهی دختر غلامعلی میرزا مجلل‌الدوله دولتشاهی که بعدها از سوی رضا شاه پهلوی به سمت ...

اسماعیل دولتشاهی یا دکتر اسماعیل دولتشاهی(زاده: ۱۳۰۶ خورشیدی در کرمانشاه، درگذشت: ۱۸ بهمن ۱۳۸۲ خورشیدی در تهران)، نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار برجسته و نامدار ایرانی، و استاد و مدّرس تاریخ عمومی جهان و تاریخ تمدّن در دانشسرایعالی تهران (دانشگاه خوارزمی امروزی) بود. به وی بخاطر نقش مهم و محوری که در تألیف کتاب‌های درسی تاریخ ایفا نموده‌است، لقب آموزگار آموزگاران کشور، طیّ دو نسل در تاریخ عمومی داده شده‌است. از به یادماندنی‌ترین آثار او، ترجمه برخی مجلدات اثر عظیم و بی بدیل ویل دورانت، با عنوان تاریخ تمدن می‌باشد که ترجمه تمام آن، توسط جمعی از مترجمین کهنه کار و زبردست ایرانی صورت گرفته‌است. وی بر حسب تفنن شعر هم می‌سرود.

محمدباقر میرزا خسروی کرمانشاهی یا محمد باقر میرزا دولتشاه، متخلص به خسروی (زاده: ۱۲۲۸ خورشیدی در کرمانشاه، درگذشت: ۱۲۹۸ خورشیدی در تهران)ادیب، نویسنده، شاعر ایرانی در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری بود. وی یکی از پیشوایان نثر نو ادبی و نویسندهٔ نخستین رمان تاریخی در تاریخ ادبیات ایران محسوب می‌شود.

نخستین رمان تاریخی ایرانی در سال ۱۲۷۸ خورشیدی (۱۳۲۷ هجری قمری) در سه جلد تحت عناوین شمس و طغرا، طغرل و ...