

محمدرضا لطفی (۱۷ دی ۱۳۲۵، گرگان ) نوازندهٔ سرشناس تار، ردیفدان و موسیقیدان ایرانی است.
زندگی
محمدرضا لطفی در سال ۱۳۲۵ در شهر گرگان به دنیا آمد. از كودكي علاقه اي خاص به موسيقي داشت . برادرش تار مينواخت و همين دليلي شد براي اينكه محمدرضا كه حالا نوجوان پانزده ساله اي بود ، شروع به آموختن تار كند . استعداد ستودني او در موسيقي سبب شد تا در پيمودن راهش ، سرعتي بيش از ديگران داشته باشد . او اولين كنسرتش را در هفده سالگي در دبيرستاني در گرگان برگزار كرد . مدتي بعد نيز چندبار قطعاتي را در راديو گرگان اجرا نمود . اما گرگان نيز مانند ديگر شهرستان هاي ايران محيط مناسبي براي رشد در موسيقي نداشت . لطفي نيز بايد راه دور تهران را درپيش ميگرفت . وی به مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی، حبیب الله صالحی فرا گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموختههایش پرداخت. ورود به دانشگاه هنرهاي زيبا فرصتي شد تا لطفي با موسيقي كلاسيك غرب بيشتر آشنا شود . از اين رو نواختن ويولن را نيز آغاز كرد و پس از مدتي توانست در ارکستر ملي موسقي ايران که زير نظر حسين دهلوي بود ، شروع به فعاليت كند .
در این زمان از استادانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی، سعید هرمزی نیز بهره جست. محمدرضا لطفی در سال ۱۳۴۳ جایزه نخست موسیقیدانان جوان را نیز کسب کرد. در جشنواره موسیقی جشن هنر ۱۳۵۴در شیراز به همراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگفر به اجرای راست پنجگاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت. در اجرای ردیف آوازی توسط عبدالله دوامی با ساز تار وی را همراهی کرد. در سال ۱۳۵۳ به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا کرد. در سال ۱۳۵۴ گروه شیدا را راهاندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و علی اکبر شکارچی راهاندازی کرد و در طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به گفتهٔ بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار میروند. به اختصار با هم همكاري لطفي و گروه شيدا را در چاوش مرور ميكنيم .
چاوش ۱ : به ياد عارف ... محمدرضا شجريان . محمدرضا لطفي . گروه شيدا
چاوش ۲ : برادر بيقراره . آن زمان كه بنهادم سر به پاي آزادي ... شجريان . شهرام ناظري . لطفي . گروه شيدا
چاوش ۳ : سواران دشت اميد . گروه شيدا به سرپرستي حسين عليزاده
چاوش ۴ : مرا عاشق . شهرام ناظري . گروه شيدا و عارف .. آهنگسازان : محمدرضا لطفي و پرويز مشكاتيان
چاوش ۵ : گروه شيدا و عارف . هنگامه اخوان .
چاوش ۶ : سپيده . محمدرضا شجريان . محمدرضا لطفي و گروه شيدا
چاوش ۷ : سالگرد انقلاب . شجريان . شهرام ناظري . گروه شيدا و عارف
چاوش ۸ : كاروان شهيد . شهرام ناظري و سيما بينا . گروه شيدا به سرپرستي محمدرضا لطفي .
چاوش ۹ : جان جان . محمدرضا شجريان . محمدرضا لطفي . گروه شيدا
چاوش ۱۰ : به ياد طاهرزاده . گروه شيدا و عارف . محمد رضا لطفي . صديق تعريف
پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد، در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت. علاوه بر کنسرتهای متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن بنیان گذاشت.
از خوانندگانی که دراین سالها با او همکاری کردهاند میتوان به محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، هنگامه اخوان و محمد معتمدی اشاره کرد.
حمله لفظی به شجریان
لطفی در سال ۱۳۹۰ با نشریه آسمان مصاحبه کرد و انتقادات تندی را متوجه محمدرضا شجریان نمود. وی در این مصاحبه با اشاره به حجم بالای کار و کنسرت های آقای شجریان و اینکه آلبوم جدید محمدرضا شجریان مجوز انتشار گرفته و او برای برگزاری کنسرت هایش هم مشکلی ندارد گفت: امروز من شخصا نمی فهمم شجریان چرا اعتراض می کند.محمدرضا لطفی در بخش دیگری از سخنانش گفت: شجریان هیچ وقت به دنبال ایجاد یک جریان فرهنگی هنری مستقل با شرکت همکاران خودش نرفته است. یک شرکت اقتصادی به نام دل آواز درست کرده و کار خودش را مانند یک شرکت تولید کننده انجام می دهد و در آمد زایی خوبی هم از گذشته تا به امروز داشته و دارد.

پیرو این مصاحبه که در سایتها و خبرگزاریهای مختلف بازتاب گسترده ای داشت . آوا مشکاتیان دختر پرویز مشکاتیان و نوه محمدرضا شجریان رنج نامه ای در صفحه فیس بوک خود نوشته در پاسخ به محمدرضا لطفی گفت:
خاطرهی به چالش کشیدن «بیداد» در مجلس وقت و آن همه اذیّت را به یاد دارید؟ به یاد دارید که پدرم و همراهانش ساز را به سان سلاح باید با مجوز حمل میکردند؟ میدانید چند ساز هنرمندان این سرزمین در آن سالها شکست؟ چند ساعت موسیقی ضبط شده به خونِ دل، پاک شد؟ به یاد دارید کنسرتهایی را که در میان اجرا، هنرمندانمان را از روی سن پایین میکشیدند؟ آن سالها شما در گوشهای از دنیا آرام گرفته بودید!
در این نامه آوا مشکاتیان به نقل قولی از پدرش پرویز مشکاتیان اشاره میکند که پدر در آن میگوید:"«آوا، امشب احساس میکردم لطفی دارد روی سِن، خودش را پیش چشم همگان دار میزند…"
آثار
-
چاووش ۱-۱۰
-
راست پنجگاه
-
به یاد عارف (بیات ترک)
-
چهره به چهره (نوا)
-
سپیده (ماهور)
-
چشمه نوش (راست پنجگاه)
-
جان جان (سهگاه)
-
معمای هستی (شور)
-
عشق داند (ابوعطا)
-
رمز عشق (ماهور)
-
گریه بید (سهگاه-اصفهان)
-
قافلهسالار (نوا-راست پنجگاه)
-
پرواز عشق (سهگاه-اصفهان)
-
خموشانه (ابوعطا-بیات ترک-این قسمت با کمانچه اجرا شدهاست)
-
چهارگاه
-
به یاد درویش خان (تکنوازی سهتار، تنبک از ناصر فرهنگفر، اجرای تصنیف از نصرالله ناصحپور)
-
یادواره استاد نورعلی برومند (گروه همنوازان شیدا، دستگاه شور)
-
همیشه در میان (بداهه نوازی تار و سهتار در شور و دشتی)
-
بال در بال (شعر و موسیقی با ه.ا.سایه)
-
تنها یک خاطره (بداهه نوازی تار و سنتور همراه با فرامرز پایور)
-
وطنم ایران (اجرای گروه همنوازان شیدا، ۱۳۸۷)
-
ای عاشقان (اجرای گروه همنوازان شیدا در بیات اصفهان, ۱۳۸۸)




برچسبها:
محمدرضا لطفی,
محمدرضا شجريان,
شهرام ناظري,
حسين عليزاده