لیلا پهلوی (۷ فروردین ۱۳۴۹ - ۲۰ خرداد ۱۳۸۰) کوچک‌ترین فرزند محمدرضا پهلوی آخرین پادشاه ایران و فرح پهلوی بود.

خانواده

لیلا پهلوی در تهران به دنیا آمد. وی کوچک‌ترین خواهر رضا پهلوی، علی‌رضا پهلوی، فرحناز پهلوی و خواهر ناتنی شهناز پهلوی بود.

با پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران و در حالی که لیلا تنها ۸٫۵ سال داشت، مجبور به ترک ایران به همراه خانواده‌اش و زندگی در خارج از کشور شد.

تحصیلات و زندگی در تبعید

لیلا پهلوی پس از پایان تحصیلات دوران ابتدایی، تحصیلات عالی خود را در ایالات متحده آمریکا و در دانشگاه براون در رشته ادبیات تطبیقی با گرایش زبان آلمانی و فلسفه اسکاندیناویایی به اتمام رساند.

لیلا پهلوی زبان‌های فارسی، انگلیسی و فرانسوی را روان صحبت می‌کرد. وی به رباعیات عمر خیام علاقه داشت و حتی به ترجمه اشعار رومی به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی اشتغال داشت. لیلا پهلوی به فرهنگ ایران، از جمله شعر و ادبیات و هنر ایران علاقه‌مند بود و برخی آثار هنری ایرانی را گردآوری می‌کرد. لیلا پهلوی همچنین از حمایت‌کنندگان مالی دانشنامه ایرانیکا بود.

لیلا پهلوی، یک سال قبل از مرگش در مصاحبه‌ای با یک مجله اسپانیایی در مورد علاقه‌اش به ایران و فرهنگ ایرانی گفته بود: «من تقریبا همه زندگیم را در خارج سپری کرده‌ام، اما هم‌چنان ایرانی مانده‌ام، گویی هیچ‌گاه از کشورم دور نبوده‌ام».

افسردگی و مرگ

لیلا پهلوی در حالی که نزدیک به ۹ سال داشت، مجبور به فرار ایران و زندگی در خارج شد. در خارج شاهد مرگ پدرش و حوادثی بود که برای خانواده‌اش در سال‌های اولیه انقلاب ایران پیش آمد. خاطرات تلخ از رویدادهای تلخ زندگی‌اش وی را به بیماری افسردگی مبتلا کرد.

در سن ۳۱ سالگی، در اتاقش در هتل لئونارد واقع در مرکز شهر لندن، با مصرف بیش از اندازهٔ قرص‌های خواب‌آور خودکشی کرد. علت مرگ وی خودکشی با مصرف حدود ۲۷۰ قرص خواب‌آور شناخته شد. وی در زمان مرگ ۳۱ سال داشت و مجرد بود.

در تاریخ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۰۱ میلادی، لیلا پهلوی در کنار مدفن مادربزرگش فریده قطبی در گورستان پاسی در شهر پاریس دفن شد. در مراسم تدفین وی بسیاری از اعضای خاندان پهلوی و عدهٔ زیادی از ایرانیان فراری شرکت داشتند.

تئاتری پیرامون زندگی و مرگ او با عنوان «آوای آواره» به کارگردانی سید جواد روشن در سال ۱۳۸۷ در ایران اجرا شد.

 فرحناز و  لیلا پهلوی