سید افشین قطبی (متولد ۸ فوریه ۱۹۶۴ در تهران، ایران)، مربی بین‌المللی ایرانی-آمریکایی و مربی کنونی تیم شیمیزو اس-پالس و مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران و تیم فوتبال پرسپولیس است.

او که در نوجوانی ایران را ترک کرده بود، فوتبال را در جوانی در آمریکا شروع کرد. قطبی مدتی کمک مربی تیم ملی فوتبال آمریکا بوده و در دوران سرمربیگری گاس هیدینک، دیک ادووکات و پیم فربیک در تیم ملی فوتبال کره جنوبی کمک مربی این تیم بوده‌است. او در سال ۲۰۰۷ برای سرمربی‌گری تیم فوتبال پرسپولیس تهران به ایران بازگشت و پرسپولیس را به قهرمانی لیگ برتر ایران رسانید. اما در سال ۲۰۰۸، به سبب آنچه خود «نداشتن احساس امنیت در ایران» عنوان نمود، از سرمربی‌گری در این تیم استعفا داد و ایران را ترک کرده‌است.

افشین قطبی در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۸۸ بعد از استعفای مایلی‌کهن به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب گردید. وی در ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد در حسینه امام خمینی شرکت نمود که واکنشهایی را در بین مردم به همراه داشت. تا جایی که این واکنشها با انداختن نامه اعتراض آمیز به داخل منزل وی در کشور امارات، موجب ترس همسر وی شد.

زندگی

قطبی که در سال ۱۳۴۳ در تهران به دنیا آمده است، وی اصالتا اهل شهرهای نی ریز و جهرم در استان فارس است و در ۱۳ سالگی در ۱۳۵۶ به همراه پدرش ایران را به مقصد کالیفرنیا ترک کرد.^[۴] او از دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس (UCLA) مدرک کارشناسی مهندسی برق دریافت کرده‌است.

افشین قطبی متاهل است و همسر وی یوریم قطبی (بیک من) اهل کشور کره جنوبی است.

 یوروم در کره‌شمالی به دنیا آمده ولی در هلند و توسط یک خانواده هلندی بزرگ شده است. مدیریت خوانده ولی به هنر گرایش پیدا کرده است. او فیلم مستند زیبایی هم درباره چادر در ایران ساخته که قرار بود از شبکه اول پخش شود اما این اتفاق رخ نداد. یوروم نقاش هم هست و در ایران همه با تابلوهای وی آشنا هستند!آنها که در شرق آسیا زندگی شان را ادامه می دهند روزهای خوبی دارند.

مربیگری

او در دهه ۱۳۶۰ خورشیدی در باشگاه‌های آلیتالیا، آتوباهن، ولی ایگلز و فلایرز آمریکا بازی کرد و بعد از آن تا سال ۱۳۷۶ در دانشگاه جنوب کالیفرنیا بازیکن بود و هم‌چنین از سن ۲۰ سالگی از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ سرمربی تیم فوتبال زنان همین دانشگاه بود.

افشین قطبی وقتی بازی در تیم فوتبال ucla٬ دانشگاه لس آنجلس را در سن ۱۸ سالگی (سال ۱۹۸۱ ) آغاز كرد، فوتبال در آمریكا هنوز موضوع مهمی نبود. او چهار سال در این تیم بازی كرد و همزمان با آن به آموزش مربیگری فوتبال پرداخت و از سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۷ (۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ )، سرمربی تیم فوتبال زنان دانشگاه ucla شد. او از سال ۱۳۶۷ همراه با گروهی دیگر در مدرسه تربیت فوتبالیست های نوجوان (agss) شروع به كار كرد. این مدرسه فوتبالیست های نوجوان را تربیت می كرد و از آنان بازیكنانی در سطح بین المللی می ساخت. جان اوبراین بازیكن تیم آ ژاكس و بسیاری دیگر از كسانی كه این مدرسه را گذراندند، بعد ها در تیم های مهم فوتبال جهان به چهره های مهم فوتبال تبدیل شدند. افشین قطبی كه ۱۳ سال در این مدرسه به تربیت فوتبالیست می پرداخت٬ با "بورا میلوتینوویچ" مربی سرشناس یوگسلاو (صرب) آشنا شد. او از بورا كه بعداً دوست مهم دوران زندگی اش شد٬ در این مدرسه برای تربیت بچه ها استفاده می كرد. آن ها هر سال فوتبالیست های جوان این مدرسه را برای بازی های دوستانه وآشنایی با فوتبال اروپا به كشور های مختلف اروپایی می آوردند. مدرسه agss در سال ۲۰۰۲ تعطیل شد. این مدرسه همچنین از مربیانی مانند پیم وربیك٬ گاس هیدینگ و استیو سمپسون استفاده می كرد.استیو سمپسون یكی از اولین مربیانی بود كه از كامپیوتر و تكنولوژی جدید برای ارتقای آموزش و مدل سازی برای برنامه ریزی در مسابقات حرفه ای استفاده كرد. افشین قطبی بعدها در رهبری تیم ملی كره جنوبی از این تكنیك استفاده كرد.

یك ایرانی در رهبری تیم ملی آمریكا:

از سال ۱۹۹۷ افشین قطبی وارد كادر فنی مربیگری تیم ملی آمریكا شد. یك سال بعد٬ او جزو گروهی بود كه علاوه بر عضویت در هیات فنی٬ گزینشگر ارشد بازیكنان تیم ملی آمریكا در جام جهانی ۱۹۹۸ بود. وقتی قرعه كشی مسابقات انجام شد و معلوم شد تیم ملی ایران و تیم ملی آمریكا در یك گروه قرار دارند٬ مربی ایرانی تیم ملی آمریكا دچار بحران شد. افشین قطبی می گوید:"من عاشق كشورم ایران و مردم آن هستم٬ اما در آن زمان در تیم ملی آمریكا مسئولیت مربیگری داشتم. وقتی متوجه شدم ایران و آمریكا در یك گروه هستند٬ دچار بحران احساسی شدیدی شدم. از یك طرف در قلبم احساس می كردم كه ایرانی ام٬ از سوی دیگر باید تلاش می كردم وظیفه تخصصی ام را به عنوان یك مربی بر حس وطن پرستی كه در من قوی است٬ ترجیح دهم. بورا میلوتینوویچ در این مورد به من كمك كرد. او بارها مربی تیم هایی بود كه رودرروی تیم ملی كشور خودش قرار می گرفتند. من می دانستم كه تیم ملی ایران چهره های بسیار مهمی دارد٬ علی دائی شگفت انگیز بود٬ كریم باقری در بازی های كوتاه و توپ های بلند مهارت بسیاری داشت٬ مهدوی كیا یكی از بهترین گوش های دنیا بود٬ و وسط كریم باقری و دائی٬ خداداد عزیزی بود كه فنی٬ خلاق و غیر قابل پیش بینی بود. مهم تر از همه تیم ملی ایران بود كه همه اعضایش در خدمت تیم بودند. " 

نمی دانستم گریه كنم یا هوورا بكشم؟!

افشین قطبی احساس خودش را دز زمان بازی ایران و آمریكا چنین گفته است:"به من هشدار داده شده بود كه به گذشته ایرانی ام فكر نكنم. وقتی وارد استادیوم شدم با تشویق حیرت انگیز ایرانیانی كه حداكثر استادیوم را پر كرده بودند مواجه شدیم. دیدن این صحنه به هر كسی كه ایرانی بود احساسی از غرور می داد و من هم یك ایرانی بودم. وقتی توپ به طرف استیلی رفت٬ می دانستم چه اتفاقی می افتد و وقتی استیلی گل زد٬ نمی دانستم باید چه كار كنم٬ گریه كنم یا هوورا بكشم؟! نشستم و به روبرو خیره شدم. آن روز تمام مردم ایران در كشور از تیم ایران حمایت می كردند و این پیروزی به آنها روحیه داده بود."

كره جنوبی و یك چهارم نهایی ۲۰۰۲: 

افشین قطبی پس از بازی های جام جهانی ۱۹۹۸به آژاكس آمستردام رفت و مدتی در آنجا مشاور فنی بود٬ سپس مدتی همین كار را در تیم های گالاكسی لس آنجلس٬ kfa كره جنوبی و انجمن فوتبال چین انجام داد. او پس از آشنایی با فوتبال كره جنوبی از سال ۲۰۰۱همراه با گوس هیدینگ سرمربی تیم ملی كره جنوبی برای آماده كردن تیم این كشور در جام جهانی ۲۰۰۲به كره رفت. او تحلیل گر فنی گوس هیدینگ بود. افشین قطبی در مورد كارش در جام جهانی ۲۰۰۲گفته است:"در جام جهانی ۲۰۰۲من مدل تاكتیكی همه تیم های گروه را در كامپیوتر ساختم و از این طریق تیم و گروه مربیان بازی ها را هدایت می كردم. " او از ارزش ها و مفاهیم علمی در مربیگری استفاده می كند. تیم كره جنوبی در سال ۲۰۰۲موفق شد تیم چهارم جام جهانی ۲۰۰۲شود.

مربی ایرانی الاصل٬ بار دیگر به شرق آسیا بازگشت٬ اما این بار در سمت مربی تیم ملی كره جنوبی و از آن روز ها بود كه قطبی در رسانه های ایرانی مطرح و نامش در آن ها درج شد٬ در صورتیكه تا پیش از آن كمتر فوتبال دوست وطنی٬ او را می شناخت.

بیشترین تاثیر بر وی را بورا میلوتینوویچ داشته است. كو آدریانز(سرمربی سابق پورتو) و گاس هیدینك (سرمربی كره جنوبی در سال ۲۰۰۲) نیز در پرورش فكری قطبی تاثیر ویژه ای داشته اند. 

بازگشت به ایران ...:

در سال ۲۰۰۷ به دنبال دعوت سرپرستان تیم پرسپولیس٬ افشین قطبی پس از سی سال وارد تهران شد و با گروهی فراوان از طرفداران پرسپولیس و مادری كه سی سال بود فرزندش را ندیده بود٬ مواجه شد.

او همچنین به عنوان مشاور فنی تیم هایی مانند: آژاكس آمستردام٬ گالاكسی لس آنجلس٬ اومیا آریجای ژاپن٬ kfa كره و انجمن فوتبال چین كار كرده است. قطبی به عنوان مربی٬ با تفكر هجومی شهرت دارد.

به قول خودش فوتبال را با توپ پلاستیكی و روی زمین های آسفالت تهران آغاز كرده بود٬ از زمان نوجوانی به فوتبال علاقه داشت. قطبی گفته است:"فوتبال در روزهای نوجوانی عشق من و راه زندگی من بود. تیم های تاج و پرسپولیس را دوست داشتم و علی پروین و ناصر حجازی بازیكنان محبوب من بودند."

 قطبی به مدت ۸ سال کمک مربی تیم ملی فوتبال کره جنوبی بود.

قطبی در سال ۲۰۰۷ برای هدایت تیم فوتبال پرسپولیس تهران به ایران بازگشت. وی توانست در اولین سال حضورش در فوتبال ایران، پرسپولیس را به مقام قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران برسانددر تاریخ ۳۰ مه ۲۰۰۸ میلادی افشین قطبی رسما اعلام کرد که برای فصلی دیگر در ایران نخواهد ماند و از عقد قرارداد تازه برای هدایت تیم فوتبال پرسپولیس سرباز زد.وی در این زمینه گفته بود: «پرسپولیس باشگاه من است و در قلبم جا دارد و اگر با پرسپولیس به توافق نرسم با هیچ تیم ایرانی دیگری مذاکره نخواهم نکرد. او سرانجام در تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۸۷، به همراه همسرش، ایران را به مقصد شهر دبی در امارات متحده عربی ترک کرد.

افشین قطبی در ماه نوامبر سال ۲۰۰۸ میلادی، به سبب آنچه خود «نداشتن احساس امنیت در ایران» عنوان نمود، از سرمربی‌گری در این تیم استعفا داد و ایران را شبانه، به مقصد دوبی ترک نمود.

افشین قطبی در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۸۸، به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب گردید وی در نامه‌ای که در تاریخ ۵ آبان ۱۳۸۹ منتشر کرد، اعلام کرد جهت بازگذاشتن دست مسئولان فدراسیون فوتبال، پس از مسابفات جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۰ داوطلبانه از تیم ملی فوتبال ایران کناره‌گیری می‌کند. وی در توضیح استعفایش اعلام کرد که هیچگاه از وطنش خداحافظی نمی‌کند و تا آخر عمر در خدمت ایرانیان است؛ اما به دلیل کم کردن حاشیه‌ها و فشارهای وارد بر تیم ملی فوتبال ایران، برای اینکار پیش قدم شدم. وی عنوان کرد که استعفایش را دو ماه زودتر از شروع مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۰ عنوان کرده تا فشار رسانه‌ها از دوش تیم ملی برداشته شود و تیم ملی در آرامش به آمادگی بپردازد. وی همچنین اعلام کرد که تمایل دارد پس از جدایی از تیم فوتبال ایران، در یک تیم خارجی به مربیگری بپردازد.

سابقه مربیگری

افشین قطبی هدایت تیم‌های زیر را به عهده داشته‌است:

• تیم فوتبال زنان دانشگاه جنوب کالیفرنیا (۱۹۸۴-۱۹۸۸)
• تیم ملی فوتبال آمریکا (۱۹۹۷-۱۹۹۸) (مربی فنی)
• تیم ملی فوتبال کره جنوبی (دسامبر ۲۰۰۰ - جولای ۲۰۰۲) (آنالیزور)
• سوون سامسونگ بلووینگز (۲۰۰۲ - ۲۰۰۴) (کمک مربی)
• لس‌آنجلس گالکسی (۲۰۰۴) (کمک مربی)
• تیم ملی فوتبال کره جنوبی (۲۰۰۴ - ۲۰۰۷) (کمک مربی)
• پرسپولیس تهران (۲۰۰۷-۲۰۰۸) (سرمربی)
• تیم ملی فوتبال ایران (آوریل ۲۰۰۹ - ژانویه ۲۰۱۱) (سرمربی)
• شیمیزو اس-پالس (ژانویه ۲۰۱۱ - تاکنون) (سرمربی)

خانواده

روایات متفاوتی در مورد خانوادهٔ افشین قطبی، به‌ویژه هویت پدر او، مطرح شده‌است. هنگام بازگشت قطبی به ایران برخی رسانه‌ها مدعی شدند که وی پسر عبدالرضا قطبی، آخرین مدیر رادیو و تلویزیون حکومت پهلوی و پسردائی فرح پهلوی، است.به جهت سویه سیاسی این موضوع در جمهوری اسلامی شایعه مزبور مباحثات بسیاری برانگیخت. اما مدت‌ها بعد قطبی مدعی شد که پدر وی معلم و از اهالی نیریز، استان فارس است و نام وی محمد است نه رضا.حبیب کاشانی، مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس، هم در کنفرانس مطبوعاتی گفته بود: «اعلام کردند ارتباط خانوادگی با رئیس سازمان صداوسیمای طاغوت داشته و از اقوام نزدیک آنها بوده‌است. گفتند او مشکل سیاسی دارد و مسلمان نیست؛ اما کسی که کنار من نشسته، سید است. پدر و مادر او اهل جهرم بوده و هر دو از بازنشستگان فرهنگی هستند.» قطبی نیز بعدها در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی، عنوان کرد که پدرش در سال ۱۳۵۶ به آمریکا رفته و با یک پزشک آمریکایی ازدواج کرده‌است.

پس از انتصاب علی دایی به سمت سرمربی تیم ملی فوتبال ایران و عدم انتخاب قطبی (که در روز قبل انتخاب او به عنوان سرمربی این تیم قطعی به نظر می‌رسید) گفته شده بود که به دلیل نسبت دوری که وی با فرح دیبا داشته، سازمان تربیت بدنی و شخص رئیس‌جمهور مخالف حضور وی بر روی نیمکت تیم ملی بودند.

در ۱۵ آبان ۱۳۸۹ پدر افشین قطبی برای تماشای بازی ایران و نیجریه به ایران بازگشت. اما خبرآنلاین نام او را «عبدالرضا قطبی» - و نه محمد یا محمدعلی- اعلام کرد و نوشت که او پس از سال‌ها دوری از ایران و زندگی در لس‌آنجلس به ایران بازگشته و اصلیت شیرازی دارد