بیوگرافی

محمد مهدی کتیبه (زاده ۱۳۱۸ در شیراز – درگذشته ۶ مهر ۱۳۹۹ در تهران) سرهنگ توپخانه نیروی زمینی ارتش و رئیس اداره دوم ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. وی در انفجار در دفتر نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران حضور داشت، اما علی‌رغم جراحات زیاد، از این حادثه جان سالم به در برد. وی در روز ۶ مهر ۱۳۹۹ درگذشت و دو روز بعد در شیراز به خاک سپرده شد.

زندگی

او در خانواده‌ای مذهبی در شیراز چشم به جهان گشود وی در سال ۱۳۳۹ پس از قبولی در آزمون ورودی وارد دانشگاه افسری شد که بعد از سه سال از این دانشگاه فارغ گشت.

سوابق نظامی

وی در سال ۱۳۳۹ وارد دانشکده افسری شد و بعد از ۳ سال فارغ‌التحصیل گردید. او علاوه بر ریاست اداره دوم کمیته مشترک در سال ۵۹؛ در مرکز توپخانه اصفهان، رکن دو ارتش، تیپ ۵۵ هوابرد در شیراز، لشکر سنندج و دانشگاه افسری نیز خدمت کرده‌است. کتیبه یکی از اعضای اصلی گروه بی‌نام بود که برای مقابله با شاه در ارتش فعالیت می‌کرد و ارتش شاهنشاهی بعد از انقلاب توسط این گروه اداره شد.

سرهنگ کتیبه در زمان ریاست قاسمعلی ظهیرنژاد سمت ریاست رکن دوم ارتش را بر عهده داشت. او در کنار زندگی نظامی خود فعالیت‌های مذهبی در انجمن حجتیه داشت و طی دوران فعالیت خود در ارتش از رهبران این انجمن شناخته می‌شد.

اعلان حمله عراق به ایران

کتیبه به عنوان بالاترین رکن اطلاعات ارتش ایران دو ماه قبل از حمله عراق احتمال و موارد مربوطه را به اطلاع رهبر ایران می‌رساند و او در این مورد موضوع را به بهشتی و هاشمی رفسنجانی ارجاع می‌دهد

او همچنین در جلسه‌ای در نیمه اول شهریور ۱۳۵۹ در مجلس شورای اسلامی خطر حمله نظامی عراق را برای نمایندگان توضیح داد. سخنان وی با عدم استقبال و انکار موضوع و امکان حمله عراق به ایران توسط نمایندگان مجلس روبرو شد.کتیبه صراحتاً می‌گوید یک هفته قبل از شروع جنگ به مقامات گفته صدام می خواهد از خوزستان به ایران حمله کند. شاهد ادعایش را هم بیشتر از ۲۰۰ نماینده مجلس شورای اول می گیرد.

حادثه دفتر نخست‌وزیری

او در هنگام انفجار نخست‌وزیری به عنوان رئیس اداره دوم ارتش، یکی از اعضای جلسه شورای عالی امنیت ملی بود که پس از انفجار، علی‌رغم جراحات زیاد، از این حادثه جان سالم به در برد. احتمالات و حدس و گمان وی این است که مسعود کشمیری که همراه خود همیشه ضبط صوتی به همراه داشته و احتمالاً مواد منفجره داخل همان ضبط بوده مسئول این انفجار و حادثه است.

دستگیری و بازنشستگی

فعالیت‌های نظامی سرهنگ کتیبه در سال ۱۳۶۶ با بحث حمایت‌های وی و سایر رهبران ارتش از نامه احمد کاشانی و مخالفت وی با اداره جنگ توسط سپاه و حمایت از علی صیاد شیرازی و تلاش برای جلوگیری از عزل وی از فرماندهی نیروی زمینی به پایان می‌رسد. این مخالفت‌ها که با نشر بیانیه همراه بود به دستگیری وی و احمد کاشانی و ۱۵ نفر از سران ارتش به دستور وزارت اطلاعات در دوره میرحسین موسوی منجر شد که برای سرهنگ کتیبه به انفصال و سپس تحمل یک سال زندانی شدن می‌انجامد.

کتیبه در سال ۱۳۷۲ مجدداً به خدمت دعوت شده و در سمت معاونت طرح و برنامه وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح فعالیت می‌کند و یک سال بعد بازنشسته می‌شود.

او تا قبل از درگذشت به عنوان قائم مقام مؤسسه خیریه حضرت زهرا (س) در تهران مشغول به کار بود. وی در ۸ مهر ۹۹ در دارالرحمه شیراز به خاک سپرده شد.

منبع : ویکیپدیا

*********************************

پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سرهنگ محمدمهدی کتیبه از مبارزان انقلابی علیه رژیم پهلوی و از فرماندهان ارتش در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی در هفت مهر ماه 1399 دار فانی را وداع گفت. نوشتار پیش ‌رو به بررسی اجمالی زندگی و مبارزات وی می‌پردازد.

محمدمهدی کتیبه در سال 1318 در خانواده‌اى مذهبى در شهر شيراز به دنيا آمد. دوره ابتدايى را در مدرسه‌ فرصت ـ که يک دبستان اسلامى در شيراز بود ـ گذراند. چنان که خود می‌گوید: در سال ششم دبستان در مخالفت با کلاس آموزش موسیقی، بچه‌های کلاس را بسیج می‌کند تا در این ساعت قرآن بخوانند و با این اقدام مخالفت خود را با برنامه‌های آموزشی رژیم نشان می‌هد. تعلقات مذهبى پدر و مادرش سبب شد تا از همان دوران کودکى و نوجوانى، با افراد، گروه‌ها و هيأت‌هاى مذهبى ارتباط برقرار کند. ايام دبيرستانش مصادف با حوادث دهه سی و وقايع کودتاى 28 مرداد بود.

مرحوم کتیبه پس از اخذ مدرک دیپلم ریاضی در سال 1339 وارد دانشکده افسرى شد، محيط ضداسلامى دانشکده نه تنها در باورهاى دينى وى خللى وارد نکرد، بلکه او را مصمم کرد تا در راه مبارزه با آنچه از اوضاع و احوال ضدمذهبى تصور می‌کرد، اقدا‌م‌هاى اساسى انجام دهد. در همین دوران که رژیم براى مبارزه با دين و اعتقادات مذهبى، آشکارا زمينه‌ گرايش نظاميان به مصرف مشروبات الکلى را فراهم مى‌ساخت، مرحوم کتیبه با برخی از دوستان همفکر خود جمع کوچکى تشکيل داد و با راه‌اندازی برنامه‌های تفریحی مانع از اجرای برنامه‌های ضد دینی رژیم شدند. در ادامه با گسترش این حلقه دوستی مبارزه با دیگر برنامه‌های رژیم به طور جدی‌تری توسط آنان دنبال شد.

او که از علاقمندان به امام خمینی بود در خرداد سال 1342، در حالی سال سوم دانشکده‌ افسرى را گذرانده بود برای ارتباط با انقابیون با لباس نظامى در مسجد سيدعزيزالله پاى منبر آقاى فلسفى حاضر می‌شد. در همین زمان و در جریان قیام 15 خرداد در اجرای فرمان مافوق خود برای مواجهه با مردم، مقاومت کرد. همزمان با این وقایع به درخواست و دعوت انجمن حجتیه در کلاس‌های انجمن شرکت کرد. عضویت در انجمن حجتيه يا «انجمن ضدبهائيت» یکی از نکات مهم در زندگی سرهنگ کتیبه به شمار می‌رود که بعدها به دلیل ورود به مبارزات سیاسی و پی بردن به تفکرات حجتیه از انجمن منفک و با آن قطع همکاری کرد.

کتیبه در مهر همان سال برای حضور در رسته توپخانه به اصفهان منتقل شد و تا سال 1345، فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی – مذهبی را در اصفهان ادامه داد. در همان سال‌ها ضمن فعاليت‌هاى سياسى مخفيانه در داخل ارتش با خط مشى و روش حضرت امام خمينى بیشتر آشنا شد و سعی کرد با راه‌اندازی جلساتی ضمن گفت و گو در زمینه مسائل دینی ارتباط خود با انقلابیون را گسترش دهد. نتیجه این جلسات این شد که با شناسایی دیگر انقلابیون و آشنایی با فعالیت‌های آنان در دیگر نقاط شهر توانستند گروهی واحد تشکیل دهند. يکى از کارهایی که کتیبه در این زمان انجام داد و بسيار خطرناک بود، توزیع تصاویر امام خمینی در داخل پادگان بود. البته در این سال‌ها چندين بار هم براى کتیبه دردسر به‌وجود آمد و از طريق ضداطلاعات وقت احضار شد.