مهدی آمیغی

مهدی آمیغی ـ پدر واکسن تب برفکی ـ به سال ۱۳۱۲ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. پس از اتمام دوران ابتدایی در مدرسه رشدیه، دوره شش ساله متوسطه را در عرض ۴ سال در دبیرستان فردوسی سپری نمود و سپس به همراه خانواده برای همیشه به تهران مهاجرت کرد.
در سال ۱۳۳۱ هجری‌شمسی به‌عنوان نفر اول کنکور دانشکده پزشکی و دامپزشکی وارد دانشگاه تهران شد و در رشته دامپزشکی تحصیلات تکمیلی خود را از سرگرفت ضمن آنکه در فوتبال نیز مهارت بالایی به دست آورد و در تیم‌های دانشگاه تهران، باشگاه شاهین و تیم ملی با قدرت تمام به بازی پرداخت.
وی با رتبه اول، رشته دامپزشکی را در دانشگاه تهران به پایان رسانید و با بورسیه تحصیلی راهی بلژیک شده مدت ۳ سال در دانشگاه بروکسل تحصیلات خود را ادامه داد. در دوران پایانی تحصیلات، با یک خانم غیرمسلمان پیمان زناشویی بست که پس از بازگشت به ایران او را به دین اسلام دعوت کرد.
آمیغی علی‌رغم دعوت دانشگاه تهران جهت تدریس، به استخدام مؤسسه سرم‌سازی رازی درآمد و چندی بعد برای سپری کردن دوره تخصصی تب برفکی، راهی فرانسه شد و در مرکز تحقیقات لیون به پژوهش پرداخت تا اینکه در مؤسسه رازی بخش تب برفکی را راه‌اندازی نمود.
از این انسان وارسته بالغ بر ۳۰ مقاله علمی در نشریات داخلی و خارجی در زبان‌های انگلیسی و فرانسوی منتشر شده است.
دکتر آمیغی از سال‌ها پیش در اثر بروز غده بدخیم چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفت و چندی بعد به عارضه قلبی مبتلا شد تا اینکه در تیرماه ۱۳۸۴ بر اثر مشکل قلبی دار فانی را وداع گفت.

https://tabrizpedia.info/%db%b1%db%b3-%d9%85%d8%b1%d8%af%d8%a7%d8%af-%db%b1%db%b3%db%b1%db%b2/

********************

دکتر مهدی آمیغی افتخار همیشگی آذربایجان و پدر واکسن تب برفکی

زنده یاد دکتر مهدی آمیغی فرزند مرحوم حاج صادق آمیغی (توتونچی) در سال 1312 در شهر تبریز و در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد. نامبرده دومین و آخرین فرزند خانواده‌اش بود. پدربزرگ ایشان (حاج احمد توتونچی "آمیغی") از تجار معروف و بسیار خیَر آذربایجان و پناه مظلومان و نیازمندان منطقه آذربایجان بوده که در دوران کودکی دکتر مهدی آمیغی به دلیل تغییرات سیاسی و اقتصادی که توسط رضاخان پهلوی به وجود آمد و تجارت توتون انحصاراً در اختیار دولت قرار گرفت وضعیت اقتصادی خانواده آمیغی دچار بحران گردیده و پدر و عموهای مرحوم دکتر که بعد از پدرشان مزارع و تجارت توتون در منطقه کردستان و آذربایجان را اداره می‌نمودند ناگزیر به مهاجرت به تهران شدند. این زمان مصادف بود با سالهای پایانی تحصیلات دوره متوسطه دکتر که در دبیرستان رشدیه و فردوسی تبریز صورت می؟‌گرفت. با وجود مصادف بودن دوران بحران اقتصادی خانواده با دوره نوجوانی دکتر مهدی آمیغی ،ایشان دوران شش ساله دبیرستان را در طول چهار سال (دو سال را به صورت جهشی) طی نموده که در تمام این دوره‌ها عنوان شاگرد اولی را به خود اختصاص می‌دادند. نامبرده پس از اخذ دیپلم دبیرستان فردوسی تبریز همراه پدر، مادر و تنها خواهرشان به منظور اقامت دائم عازم تهران شده و در سال 1331 به عنوان نفر اول کنکور دانشکده پزشکی و دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شدند. دکتر مهدی به دلیل علاقه شخصی در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران ثبت نام نموده و مشغول تحصیل گردیدند. زنده یاد دکتر مهدی آمیغی از ابتدای دوره نوجوانی ضمن جدیت در امر تحصیل و کسب رتبه های اول در تمام دوران دبستان و دبیرستان در زمینه ورزش به ویژه فوتبال نیز بسیار علاقه مند بوده و عضو دائمی در تیم های دبیرستان رشدیه و منتخب تبریز بودند. ایشان پس از ورود به دانشکده دامپزشکی عضو اصلی تیم فوتبال دانشگاه تهران شده و در سال دوم دانشکده به عضویت تیم فوتبال باشگاه شاهین و یکسال بعد به عضویت تیم ملی فوتبال در آمده و تا پایان تحصیل در پست هافبک در تیم ملی باقی ماندند. ایشان هم‌دوره فوتبال آقای جدیکار که از فوتبالیست‌های معروف و از پیش کسوتان فوتبال می‌باشند، بودند. 
زنده یاد دکتر مهدی آمیغی با رتبه شاگرد اولی رشته دامپزشکی دانشگاه تهران را به پایان رسانده و به دلیل علاقه وافر به زادگاهش ، دوران سربازی خود را در تبریز انجام دادند. نظر به اینکه وزارت علوم کلیه فارغ التحصیلان رتبه نخست رشته های مختلف دانشگاه ها را جهت گذراندن دوره های تخصصی به خارج از کشور اعزام می نمود، مرحوم دکتر مهدی آمیغی نیز به کشور بلژیک اعزام و در دانشگاه معروف بروکسل به مدت سه سال مشغول گذراندن تخصص گردیدند. 
دکتر مهدی در زمان اقامت در بروکسل نیز عضو دائمی و موثر تیم فوتبال دانشگاه بروکسل بودند. زنده یاد دکتر آمیغی در ماه‌های پایانی اقامتشان در کشور بلژیک در محیط دانشگاه با خانم مونیک واندام آشنا شده و پس از کسب اجازه از والدینشان و پذیرش دین مبین اسلام توسط خانم واندام با وی ازدواج نمودند. ایشان بلافاصله پس از اتمام تحصیلات به همراه همسرشان به کشور ایران بازگشتند و یک ماه پس از مراجعت به مملکت با وجود دعوت دانشگاه تهران جهت اشتغال نامبرده در سمت استادیاری دانشکده دامپزشکی به استخدام موسسه سرم‌سازی رازی در آمده و در موسسه مشغول به کار شدند. 
ایشان در سال دوم استخدام به همراه همسر و فرزندشان (علیرضا) از تهران به منزل مسکونی سازمانی در موسسه نقل مکان نمودند . در سال چهارم استخدام به همراه همسر و دو فرزندشان (علیرضا و کریم) از طریق موسسه سرم‌سازی رازی به منظور گذراندن دوره تخصصی ویژه تب برفکی عازم فرانسه شده و در مرکز تحقیقات لیون مشغول تحقیق گردیدند. نامبرده دوبار دیگر در سالهای بعد و هربار به مدت چندین ماه جهت انجام تحقیقات تکمیلی در مرکز تحقیقات شهر لیون فرانسه مشغول بکار بوده‌اند. 
در تمام این دوران نامبرده با جدیت خستگی ناذیری که جزء خصوصیات داتی ایشان بود بکار تحقیق و تولید و آموزش می‌پرداخت و زمان فراغت خود را نیز با خانواده سپری می‌نمود. تنها تفریح ایشان در تمام طول زندگی ورزش فوتبال (بعنوان بازیکن و یا مربی) بوده و به ورزش تنیس و شنا نیز علاقه‌مند بودند. دکتر مهدی در زمان ریاست مرحوم دکتر کاوه بعنوان رئیس انجمن ورزش موسسه و اولین مربی تیم کارمندان موسسه رازی منصوب شدند.  تامبرده تا پایان روزهای عمر خود تمام اتفاقات فوتبال کشور و دنیا را از طریق رادیو، تلوزیون و روزنامه‌ها دنبال می‌نمودند. دکتر مهدی آمیغی در سال 1348 به دلیل بروز غده‌ای در سمت چپ صورتشان ناگزیر به انجام عمل جراحی شدند که پس از آزمایش غده و به دلیل بدخیمبودن ان به اروپا اعزام و مدت هشت ماه تحت درمان پزشکان متخصص قرار گرفتند. خوشبختانه درمان صورت گرفته موثر واقع گردید و تا پایان عمر مشکل خاصی در این خصوص به وجود به وجود نیامد. زنده یاد دکتر مهدی آمیغی در سال 1358 به دلیل بیماری همسرشان ناگزیر شدند که به تهران نقل مکان نمایند تا ایشان بتوانند همواره تحت نظر پزشک قرار گیرند. 
زنده یاد دکتر مهدی آمیغی از سال 1368 تا زمان فوتشان دوبار با عارضه قلبی در بیمارستان ایرانمهر تهران بستری شده و تحت مراقبت‌های ویژه قرار گرفته و به دلیل بیماری قند از سالها قبل بطور مستمر دارو مصرف می‌نمودند ولی با تمام موارد ذکر شده، ایشان همواره با پشتکار و جدیت در تمام طول هفته و حتی روزهای تعطیل و تا روز قبل از فوتشان سرکار خود حاضر بودند. 
دکتر مهدی آمیغی، انسانی وارسته، کم توقع و فروتن بودند تا جائیکه از حضور در جمع و ارائه فعالیت‌ها و خدمات خود نیز پرهیز می‌نمودند. ایشان با توجه به کهولت سن و ابتلاء به بیماری قلبی و دیابت همواره تلاش وافری را در امور تولید از خود نشان می‌دادند. با توجه به ویژگی تولید واکسن تب برفکی، نظارت لحظه به لحظه ایشان بر کشت‌های سلولی و تهیه ویروس و در نهایت تولید واکسن کاملاً مشهود و بارز بود. شاید بتوان به صراحت عنوان کرد که کلمه‌ای بنام روز تعطیل برای ایشان مفهوم خود را از دست داده بود. 
دکتر مهدی آمیغی از بنیانگداران بخش تب برفکی در موسسه سرم‌سازی رازی بوده و نزدیک به نیم قرن در ان موسسه در امر تحقیق، تولید و آموزش فعالیت نمودند. ایشان تحقیقات شایان توجهی در زمینه بیماری تب برفکی  داشتند که بسیاری از مقالات و تحقیقات او به صورت سخنرانی در کنگره‌های و سمینارها و یا چاپ در نشریات معتبر داخلی و خارج از کشور به زبان‌های فرانسه و انگلیسی منتشر شده است. همچنین طرح های تحقیقاتی زیادی را در بهینه‌سازی و بهبود تولید واکسن تب‌برفکی انجام‌ داده‌اند که از جمله آنها می‌توان به راه‌اندازی و تهیه کشت تعلیق و همین‌طور کشت انبوه سلولی و تهیه ویروس با استفاده از فرمانتور که برای اولین  بار در  ایران و به دست توانای ایشان صورت پذیرفت. با راه‌اندازی این روش تولید واکسن تب‌برفکی به صورت چشمگیر افزایش پیدا نمود تا در نهایت آرزوی کنترل و پیشگیری بیماری واگیردار و زیانبار تب برفکی در ایران امکان‌پذیر گردد. در عین حال ایشان همکاری نزدیک علمی با کشورهای اروپائی به ویژه موسسه مریو فرانسه در زمینه بیماری تب برفکی و تبادل اطلاعات مربوطه داشتند. 
در خاتمه بطور بسیار خلاصه در خصوص شخصیت مرحوم دکتر مهدی آمیغی در محیط خانواده می‌توان گفت که ایشان از عنفوان جوانی تا روز فوتشان انسانی صادق، صمیمی، راستگو، متین، کم حرف، پرکار، مسئول و متدین بودند. از نامبرده سه فرزند پسر به نام‌های علیرضا، کریم و رضا به یادگار مانده ه هر سه در خارج از کشور به سر می‌برند و آقای کریم آمیغی فرزند دوم ایشان در رشته داروسازی در سن 41 سالگی به درجه پروفسوری نایل آمده و در حال حاضر رئیس دانشکده داروسازی دانشگاه بروکسل بلژیک می‌باشند. 
زنده یاد دکتر مهدی آمیغی در تاریخ 246/4/84 پس از بازگشت از محل کار خود به منزل به دلیل افزایش میزان قندشان شب هنگام به بیمارستان ایرانمهر منتقل و متاسفانه در تاریخ 27/4/84 به علت عارضه قلبی در بیمارستان ایرانمهر دار فانی را وداع نمودند. به راستی که فقدان ایشان برای کشور و موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی ضایعه‌ای اسفناک و جبران ناپذیر می‌باشند. انشاء‌الله که خداوند ایشان را با ائمه اطهار محشور بگرداند.

http://sahand2729.parsiblog.com/Posts/77/%D8%AF%D9%83%D8%AA%D8%B1+%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%8A+%D8%A2%D9%85%D9%8A%D8%BA%D9%8A+%D8%A7%D9%81%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%B1+%D9%87%D9%85%D9%8A%D8%B4%DA%AF%D9%8A+%D8%A2%D8%B0%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D9%8A%D8%AC%D8%A7%D9%86+%D9%88+%D9%BE%D8%AF%D8%B1+%D9%88%D8%A7%D9%83%D8%B3%D9%86+%D8%AA%D8%A8+%D8%A8%D8%B1%D9%81%D9%83%D9%8A/