حمید سبزواری
نام اصلی	حسین آقا ممتحنی
زمینهٔ کاری	شاعری
زادروز	۱۳۰۴ سبزوار
پدر و مادر	پدر: عبدالوهاب پدربزرگ: ملا محمدصادق ممتحنی
مرگ	۲۲ خرداد ۱۳۹۵ (۹۱ سال) تهران
ملیت	ایرانی
محل زندگی	تهران
علت مرگ	کهولت سن و بیماری
در زمان حکومت	پهلوی - جمهوری اسلامی
رویدادهای مهم	سرودن هزاران بیت شعر و نیز سرودهای ویژهٔ دفاع مقدس و انقلاب اسلامی ایران]]
لقب	پدر شعر اتقلاب
پیشه	نویسندگی، شاعری
سال‌های نویسندگی	۱۳۱۸ تا کنون
سبک نوشتاری	در غالب سبک‌های شعری شعر سرده است.
کتاب‌ها	'
دیوان سروده‌ها	"سرود درد، سرود سپیده،سرودی دیگر، تو عاشقانه سفر کن، بانگ جرس و...
دلیل سرشناسی	سرودن شعر های انقلابی
اثرپذیرفته از	انقلاب اسلامی - دین اسلام

حسین آقاممتحنی مشهور به حمید سبزواری (زادهٔ ۱۳۰۴ در سبزوار – درگذشتهٔ ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ در تهران) شاعری ایرانی بود. 

زندگی‌نامه

حمید سبزواری، در ۱۳۰۴ در سبزوار زاده شد. پدرش، «عبدالوهاب»، پیشه‌ور ساده‌ای بود که قریحهٔ شعری داشت. جدش، ملا محمدصادق ممتحنی، شاعری بود که «مجرم» تخلص می‌کرد و آثارش در سفری به مشهد و در حملهٔ راهزنان به یغما رفت. وی در ۱۳۳۱ ازدواج کرد و یک سال بعد از ازدواج، کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برای حمید گرفتاری‌هایی به وجود آورد و او تحت تعقیب قرار گرفت. سبزواری مدتی متواری بود و مدت زمانی را در اسفراین مخفی شد.

وی در ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۹۱ سالگی درگذشت.

نوجوانی

سبزواری، قبل از مدرسه، قرآن را در خانه و نزد مادرش آموخته‌بود. او بعداً به مدرسهٔ شیخ حسن داورزنی رفت. وی در دوره نوجوانی در سبزوار زندگی می‌کرد. در سبزوار کتابفروشی به نام خسروی شعرهای حمید را چاپ کرده و فروخت. حمید می‌خواست این کار را در تهران نیز انجام بدهد لیکن در آن زمان موفق به این کار نشد.

اساتید و مربیان

پدر و مادر حمید اولین اساتید وی بودند. او جامع المقدمات را نزد میرزا حبیب جوینی خوانده‌بود. حاج آقا محمدعلی محمدی نیز از دیگر استادان وی بود.

فعالیت‌ها

نوجوانی وجوانی سبزواری در دوران حکومت رضاشاه پهلوی گذشت و تحولات این دوره بر روحیه وی تأثیر گذاشتند. چهارده‌ساله بود که سرودن شعر را آغاز کرد. در آن سنین از روی کنجکاوی به احزاب و گروه‌های سیاسی مختلف سر می‌زد تا با آرا و نظرات آن‌ها آشنا شود.

حمید سبزواری پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ متواری و مخفی شد. بعداً خود را به شهربانی سبزوار معرفی کرد و چهار سال در وضعیت بلاتکلیفی و تعلیق طی کرد تا سرانجام تبرئه شد.

مهمترین فعالیت سبزواری، شاعری است. شعر او را شناسنامهٔ زمانمند انقلاب نامیده‌اند زیرا کمتر حادثه یا رویدادی بعد از انقلاب روی داده است که انعکاس آن در شعر او نیامده باشد.

حمید بعد از انقلاب، ضمن کار در بانک تجارت، برای انقلاب اسلامی شعر و شعار می‌ساخت که در راهپیمایی‌ها و نماز جمعه خوانده می‌شد. یکی از این شعرها «آمریکا، آمریکا، مرگ به نیرنگ تو» بود.

کمی بعد بازنشسته شد و به صدا و سیما رفت و از آن زمان در شورای شعر مشغول به کار شد.

مشاغل

سبزواری ابتدا به شغل معلمی مشغول بود. بعد از حوادث مرداد ۱۳۳۲ از وزارت آموزش و پرورش اخراج شد. وی مدتی در شرکتی که سنگ معدن استخراج می‌کرد در اطراف سبزوار و شاهرود کار کرد و مدتی را نیز با اجاره حمام در سبزوار گذراند. بعدها کارمند بانک بازرگانی (بانک تجارت پس از انقلاب) در تهران شد و سپس به شاعری روی آورد.

درگذشت

حمید سبزواری، بامداد ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۹۱ سالگی به دلیل کهولت سن و وخامت بیماری در بیمارستان آسیا تهران درگذشت.

آثار

• سرود درد
• سرود سپیده
• سرودی دیگر
• تو عاشقانه سفر کن
• بانگ جرس

شعر حمید، شناسنامه زمانمند انقلاب است زیرا که کمتر حادثه یا رویدادی است که انعکاسی از آن در شعر او نباشد.
شاعر با حساسیت ویژه خویش،هر رویداد مهم تاریخی معاصر ایران رابا گلواژه های آثار حمید سبزواری :
آثار و سروده های حمید به دو بخش تقسیم می شود ،قسمتی از آن محصول و مولود دوران اختناق است که شاعر با شجاعت و شهامت و ایمان راسخ برحکومت تاخته و اوضاع نابسامان آن را نکوهش کرده است و در میان آن آثار، به حق سخنانی بس بلند و فاخر و شور انگیز یافت می شود که از قدرت طبع و صفای قریحه ومهارت شاعر حکایت دارد.
بخش دوم آثار وی پس از پیروزی انقلاب است که در این زمان تلاش شاعر انتقال هر چه بهتر پیام انقلاب و دفاع از ارزشها و باورهای اصیل اسلامی است.

هفت دفتر از حمید سبزواری به چاپ رسیده است که به ترتیب عبارتند از :
1-سرود درد
سرود درد، نخستین دفتر شعر حمید سبزواری است که سروده های سالها 36 تا 57را در بر می گیرد، دوران بیست و یک ساله ای که مشحون از وقایع سیاسی و رنج و دردمندی شاعر است.
اشعار آزاد و کلاسیک حمید در این دفتر خبر از وجدان بیدار و آگاهی اجتماعی وی در شرایط دشوار می دهد.
در این دفتر حدود 65 غزل،36 قصیده، 5 مثنوی، 34 شعر نو، 19 چهارپاره، 16 ترانه، سه مسمط، دو قطعه و یک ترکیب بند وجود دارد.
سرود درد، با مقدمه رهبر معظم انقلاب و همچنین مقدمه ای از استاد شاهرخی و سراینده در سال 1367 توسط انتشارات کیهان منتشر شده است.
2-سرود سپیده
سرود سپیده، دومین دفتر اشعار معاصر حمید سبزواری است که همچون دفتر نخست با مقدمه رهبر معظم انقلاب و استاد صادق آینه وند منتشر شده است.
در این دفتر نیز که اشعاری به شیوه نو و کلاسیک آورده شده است حدود 94 غزل،31 قصیده، 16مثنوی، دو قطعه، 138رباعی، سه ترکیب بند، سه مسمط، دو ترجیع بند، 9چهارپاره و 12شعر نو وجود دارد.
این دفتر درسال 1368 به وسیله انتشارات کیهان منتشر شده است.
3-کاروان سپیده :
کاروان سپیده در برگیرنده 26 قطعه از اشعار حمید سبزواری است که سومین اثر وی می باشد و دارای طلیعه ای از سراینده با عنوان ˈسخنی از سر وظیفهˈ و نیز مقدمه کوتاهی از ناشر است.
کاروان سپیده در سال 1373 توسط انتشارات حوزه هنری واحد شعر ادبیات و هنر مقاومت منتشر شده است.
4-یاد یاران:
یاد یاران مثنوی نسبتا بلندی است در رثای جهادگر شهید مهندس سید محمد تقی رضوی و جمعی از شهیدان دفاع مقدس.
حمید در این اثر به تناسب حال و مقام به شرح دلتنگی های خویش می پردازد و با مروری بر وقایع انقلاب و دفاع مقدس به معرفی شهید رضوی پرداخته و ویژگی های ممتاز وی را برشمرده و به تناسب از دیگر سرداران شهید یاد می کند.
ˈیاد یارانˈ را کنگره بزرگداشت سرداران شهید سپاه و کمیته انتشارات در سال 1376منتشر کرده است.
5 - گزیده ادبیات معاصر:
از کارهای شایسته ای که پس از انقلاب توسط ˈکتاب نیستانˈ صورت گرفت چاپ گزیده آثاری از شاعران معاصر است.
سی و پنجمین اثر از این مجموعه، گزیده اشعار حمید سبزواری است که در آن 34 شعر سبزواری را از سالهای دور تاکنون در بر می گیرد.
6- به رنگ آمده دشمن :
به رنگ آمده دشمن، با عنوان اولیه ˈبار دیگر مسجد ضرارˈ منظومه ای است کوتاه با 56 بیت در قالب مثنوی که در آن سبزواری شیوه های فرهنگی دشمنان انقلاب و اسلام را پس از پذیرش قطعنامه 598 بیان کرده است.
این منظومه که بارنخست درروزنامه کیهان به چاپ رسید، به دلیل اهمیت ویژه به سفارش و تاکید رهبر معظم انقلاب به صورت جزوه ای مستقل با ابیاتی افزوده به چاپ رسید که آن را سازمان تبلیغات اسلامی درسال 1368 چاپ ومنتشر کرده است.
7-سرودی دیگر:
این دفتر دربرگیرنده 142 قطعه از تازه ترین اشعار کلاسیک حمید از 1366 تاکنون است.
در اردیبهشت ماه 1381 به همت سازمان صدا و سیما و انجمن قلم در آئینی با عنوان ˈآفرین روشنانˈ مراسم نکوداشت شاعر در سالن کوثر سازمان صدا و سیما برگزار شد که رهاورد آن ˈسرودی دیگرˈ می باشد.
این کتاب با مقدمه سبزواری و نیز یادداشت ستاد برگزاری آیین ˈآفرین روشنانˈ توسط انتشارات سروش درسال 1381 به چاپ رسیده است.

استاد سبزواری در طول مدت فعالیت ادبی خود به افتخارات زیادی نائل آمد که تعدای از آن‌ها به شرح زیر است:

در ادامه به صورت خلاصه به تعدادی از افتخارات ایشان اشاره می کنیم :

1- سرایش سرود خاطره انگیز خمینی ای امام که همزمان با ورود حضرت امام (ره) به ایران در فرودگاه مهرآباد اجرا و همه گیر شد. به خاطر اثر بخشی، زیبایی و اثرگذاری فوق العاده ای که دارد، در فهرست آثار معنوی کشور ثبت‌ شده است.

2-سرایش تعداد بسیار زیاد دیگری از اشعار خاطره انگیز و ترانه های پرمعنی برای انقلاب اسلامی ایران ،دفاع مقدس،حرکتهای مردمی وشخصیت ها و چهره های برجسته کشور در دهه های اخیر،که بسیاری از این سرودها به ویژه در سالهای ابتدایی انقلاب ورد زبان همه مردم ایران شده بود.

3- تحسین و تقدیر امام خمینی از برخی سروده های حمید سبزواری . به طوری که امام خمینی با شنیدن ترانه «ای مجاهد شهید مطهر» که در رثای آیت الله مطهری سروده شده بود ، فرمودند: انقلاب ما امروز به چنین سرودها و موسیقی هایی نیازمند است.

4-مقدمه نویسی مقام معظم رهبری بر یکی از کتاب های شعر حمید سبزواری. به طوری که حمید تنها شاعری است که مقام معظم رهبری تا کنون برای کتاب وی مقدمه نوشته است.

5- انتخاب استاد سبزواری به عنوان کارمند نمونه کشور در دهه 70

6- دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر از دست ریاست جمهوری وقت ایران در دهه 70

7- انتخاب یکی از کتاب های شعر استاد به نام سرود سپیده به عنوان کتاب سال

8-برگزیده شدن استاد به عنوان چهره ماندگار شعر و ادبیات کشور در سومین دوره از همایش چهره های ماندگار کشور در سال 1382

سخنان رهبر معظم انقلاب درباره حمید سبزواری

نخستین «نکوداشت استاد حمید سبزواری» سال 91 در شهر سبزوار برگزار شد. پیش از این بزرگداشت اعضای ستاد برگزاری مراسم خدمت رهبر انقلاب رفته و گزارشی ارائه کردند. حضرت آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب در این جمع سخنانی درباره مرحوم حمید سبزواری بیان کردند که در ادامه می خوانید.

تجلیل از آقای حمید سبزواری کار بسیار شایسته‌ای است. هر کسی که این به ذهنش رسیده و مطرح کرده و هر کس که این کار را دنبال می‌کند بداند که کار بسیار خوب و مناسب و لازمی را دارد انجام می‌دهد.

در مورد آقای حمید دو بخش در مورد شخصیت ایشان هست که هر کدام باید جداگانه مورد توجه قرار بگیرد:

یکی رتبه شعری ایشان است. ایشان شاعر بسیار خوبی هستند، یعنی هم قریحه شعری خوبی دارند و هم مضمون‌ساز هستند.هم تسلط بر لفظ و گستره میدان واژگانی دارد و هم از واژگان فراوانی استفاده می‌کند.

ایشان در شعر هم متنوع هستند. غزل، قصیده، تصنیف و ترانه‌های گوناگون می‌گوید.این تنوع در باب شعر و شاعری خصوصیتی است که در همه شاعران یافت نمی‌شود. این که یک شاعر بتواند در انواع شعر طبع آزمایی کند یک امتیاز است و آقای حمید سبزواری از این امتیازات برخوردار هستند،و همین مطلب ایشان را در رتبه بالای شعر معاصر ما قرار می‌دهد.

نکته دوم که اهمیتش از نکته اول کمتر نیست این است که ایشان این هنر را در خدمت مردم و انقلاب و در خدمت بصیرت‌افزایی قرار داده است و این خیلی مهم است.

آقای حمید سبزواری در آن دورانی که یک جریانی به عنوان روشنفکری هنر در مقابل انقلاب قرار گرفت و از معارضین و مزاحمین انقلاب حمایت کرد و عده‌ای در کوچه و بازار با ادعای روشن بینی و روشن فکری مردم را کشتند، کاسب را کشتند، روحانی را کشتند، دانشجو و رهگذر را کشتند و آن جریان مدعی روشنفکری نه تنها حرفی نزد بلکه حمایت هم کرد، در یک چنین شرایطی آقای حمید سبزواری در میدان بود و با همه وجود ایشان هر کار در حوزه گفتن و سرودن توانست انجام داد و این مهم است.

به نظر من، این بعد دوم شخصیت آقای حمید نباید نادیده گرفته شود و در بزرگداشتی که از ایشان می‌شود این بعد مورد توجه قرار بگیرد.

به گزارش مشرق، همچنین سخنان مقام معظم رهبری در مورد حمید سبزواری که در ابتدای کتاب "سرود درد" یکی از کتاب های شعر مرحوم استاد سبزواری چاپ شده است نیز به این مضمون است:

«انتشار آثار شاعر انقلابی و مخلص جناب آقای حمید سبزواری بی شک گامی در جهت غنی سازی گنجینه ی ادبیات انقلاب و عرضه ی آن به مشتاقان و هنرشناسان است. شعر در دوران انقلاب باید بخش برجسته ای از اصیل ترین و صادقانه ترین شعر همه دوران تاریخ ایران به شمار آید . شعر فارسی هرچند در عمر هزار و دویست ساله خود و در مقاطع گوناگون به والایی و تعالی شایسته ای نائل شده و نقطه های درخشانی که در ادبیات جهان می درخشند پدید آورده ، لیکن هرگز به طور کامل از آمیختگی به انگیزه های غیر صمیمی و پیرایه های ناشایسته برای شعر و هنر ، کاملاً مبرا نبوده است و همین است که شعر فارسی را با وجود شاعران و شعرهایی که جز به صفا و حقیقت ناظرنبوده اند و البته تعداد چنین شاعران و شعرهایی نسبت به حجم شعر فارسی چندان زیاد نیست از صورت مجموعه ای پاکیزه و بی غلّ و غش خارج ساخته و در آن فصول ناخوشایند و حتی تأسف انگیزی پدید آورده است.

شعر دوران انقلاب در میان همه ی مقاطع تاریخ طولانی ، این ویژگی را دارد که تقریباً یکدست و کامل در جهت آرمانها و هدف های والا و سخنگوی احساسات و افکار و جهت گیری های ملتی است که شاعر ، از دل آن برخاسته و بدان وابسته است.شعر دوران انقلاب ، شعر زر و زور نیست . شعر احساسات سطحی و فردی و متوجه به آرزوها و امیال حقیر بشری نیست . زبان یک ملت و شرح حال یک امت است.انعکاسی از روح بزرگ جامعه ای است که یکپارچه در جهت هدفها و آرمانهای الهی و انسانی گام برداشته و فداکاری کرده است.شعر هدفدار و سازنده ی مردمی است.شعر دربارها و میخانه ها و عشرتکدها نیست. شعر صحنه ی عظیم جهاد و سیاست و انقلاب و جهان نگری است. شعر خدایی.

شاعر گرامی ما آقای حمید سبزواری از پیشکسوتان و پیشروان این راه است. زبان فاخر ، در شعر حمید ، با مضمون انقلابی و مکتبی ، آمیزه ای مطلوب و ارزنده پدید آورده و مجموعه شعر او در دیوان معاصر فارسی ، فصل رغبت انگیز و شایسته ای گشوده است.

اینجانب از شاعر ارجمند به خاطر ارائه این مجموعه ی باارزش شعری ، به ادبیات مضبوط معاصر ، صمیمانه تشکر می کنم و توفیق روز افزون ایشان را مسئلت می نمایم.»

مهاجرت به منزلگاه ابدی : 

سبزواری آنقدر معلمی کرده است که خیمه شعر انقلاب استوار بماند

امروز پیکر پدر شعر انقلاب- استاد حمید سبزواری- توسط علاقمندان به فرهنگ و هنر متعهد از مقابل حوزه هنری تشییع شد. درست مثل سه سال پیش که پیکر امیرحسین فردی- پدر داستان انقلاب جلوی حوزه هنری روی دوش مردم بود و به آرامی غلتیدن در دریا؛ با اشک و آه علاقمندانش تشییع شده بود. حالا هم همان است. و اینبار "پدر شعر انقلاب". پدر شعر انقلاب که اشعارش هیچگاه فراموش نمیشوند و مگر میشود خمینی ای امام و آن شور و حال حماسی و فضای شادی که از بازگشت امام(ره) ایجاد شده بود را از یاد برد. مگر میشود یاد قدس و فلسطین بیفتی و نوای "همپای جلودار" در ذهنت جولان ندهد؟ مگر میشود چاووش نخواند که :گاه سفر آمد برادر گام بردار...چشم از هوس از خرد از آرام بردار...و مگر میشود یاد امام و دقایق تلخ عروج ملکوتیش بیفتی و با نوای دریغا اشک بر گونه‌هایت نغلتد.: دریغا ای دریغا ای دریغا...خدایی ، سایه‌ای رفت از سر ما...

امروز همه آنها که کشور و فرهنگشان را دوست دارند غمگین و غصه دارند. امروز هم مثل سه سال پیش میشود اندوه را از پیام مقام معظم رهبری دریافت.

«با دریغ و تأسف خبر درگذشت شاعر نامدار معاصر جناب آقای ممتحنی معروف به حمید سبزواری را دریافت کردم. این نام ماندگار و پر افتخار، یادآور تلاش ارزنده ی هنرمندی سخت کوش و شجاع در پشتیبانی از انقلاب در عرصه ی شعر و ادب است. حمید سبزواری، صریح و ثابت قدم و موقع شناس، هنر والا و فاخر خود را به خدمت گرفت تا انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن را از جنبه ی اثرگذار شعر روان و جذاب، تغذیه و تأمین کند. سرودها و منظومه های بلند و غزلها و قصیده های خوش ساخت و پر مضمون او، ثروت ادبیِ درخوری را تقدیم انقلاب کرد. با انقلاب زیست و برای اسلام و انقلاب سرود و وفادارانه در کنار انقلاب ماند. رحمت و رضوان خدا نصیب او باد. مصیبت درگذشت او را به خاندان گرامی و همه ی دوستداران بویژه همشهریان قدردان سبزواریش تسلیت عرض میکنم.»

درست مثل همان لحن پراندوهی که در پیام مقام معظم رهبری برای درگذشت مرحوم فردی به چشم میخورد:

«درگذشت تأسف‌بار هنرمند و نویسنده‌ی متعهد و مجاهد آقای امیرحسین فردی رحمة‌الله‌علیه را به همه‌ی اصحاب ادبیات و هنر انقلاب و به خانواده و بازماندگان و یاران همراه ایشان تسلیت عرض می‌كنم. این هنرمند مؤمن و سخت‌كوش از پیشكسوتان در عرصه‌ی فعالیت‌های ادبی دوران انقلاب و از بنیان‌گذاران هسته‌های جوانان هنرمند انقلابی و در شمار برجستگانی بود كه نهال پرطراوت هنر انقلاب را در برابر دشمنان عنود و همراهان سست عنصر، با انگیزه و ایمان راسخ خویش پاسداری كردند و به شكوفایی و باروری امروز رساندند. رحمت خدا بر او و بر تلاش صادقانه‌اش.«

پرکشیدن حمید سبزواری تنها ، مرگ یک شاعر نیست. بسته شدن دفتر شناسنامه منظوم انقلاب است و رفتن پدر شعر انقلاب. شاعری ؛ تنها یک بعد از وجود یکی مثل حسین آقای ممتحنی است. سبزواری شناسنامه انقلاب بود. شناسنامه منظوم انقلاب. او عمود خیمه شعری بود که حالا برگی زرین از تاریخ شعر و ادب فارسی است. خیمه شعر انقلاب. و این را همه اذعان دارند. شعر انقلابی که حالا دیگر نه تنها یک نهال نوپا نیست که درختی است تنومند و استوار.

همان شعری که مقام معظم رهبری درباره آن فرموده‌اند:

"شعر دوران انقلاب در میان همه ی مقاطع تاریخ طولانی‌، این ویژگی را دارد که تقریباً یکدست و کامل در جهت آرمانها و هدف‌های والا و سخنگوی احساسات و افکار و جهت گیری های ملتی است که شاعر ، از دل آن برخاسته و بدان وابسته است.شعر دوران انقلاب ، شعر زر و زور نیست‌. شعر احساسات سطحی و فردی و متوجه به آرزوها و امیال حقیر بشری نیست‌. زبان یک ملت و شرح حال یک امت است.انعکاسی از روح بزرگ جامعه ای است که یکپارچه در جهت هدف‌ها و آرمانهای الهی و انسانی گام برداشته و فداکاری کرده است. شعر هدفدار و سازنده ی مردمی است. شعر دربارها و میخانه ها و عشرتکده‌ها نیست. شعر صحنه عظیم جهاد و سیاست و انقلاب و جهان نگری است. شعر خدایی."

میگویند پدران ستون و عمود خیمه‌ها هستند و اگر بروند بعید نیست که آن خیمه بریزد. مگر آنکه ماندگانش نگذارند و خود ستون شوند. چند سال پیش مرحوم امیرحسین فردی که رفت انگار خیمه داستان انقلاب داشت فرو میریخت‌. اما امیرخان ناآرام نبود. آنقدر شاگرد مطمئن تربیت کرده بود که نگران نباشد از افتادن عمود و فرو ریختن خیمه. شاگردانش هرکدام جزیی از عمود شدند و آن خیمه سرپا ماند . حالا عمود خیمه شعر انقلاب رفته است. عمود خیمه‌ای که با وجود او هیچ باد و طوفانی تکانش نمیداد. شاید حمید سبزواری هم مثل مرحوم فردی زمان رفتن نگران نبود از افتادن این خیمه. او آنقدری معلمی کرده بود که بداند به قدر کفایت شاگردانی دارد که به واسطه آنها خیمه شعر انقلاب با همان استواری بماند و باد و طوفان تکانش ندهد.

با اینهمه سبزواری جزو گنجینه ها و ذخایر غنی انقلاب است و یادمان نرود که او، شخصیتش و نامش و اشعارش گنجینه ای است که به غنای ادب و هنر این سرزمین کمک فراوانی کرده است و به دنیا ثابت کرد که حافظ و سعدی و مولانا افسانه نیستند و جزیی از شاعران این سرزمین بوده اند. دفتر شعر ایران زمین ،پس از انقلاب شعرای بزرگی به خود دیده که همطراز بزرگترین شاعران جهانند. از شهریار و اوستا گرفته تا حمید سبزواری...