میرزا ابراهیم خان گرکانی «ابتهاج الملک»(پدر ابوالحسن ، غلامحسین ، آقاخان و عبدالحسین ابتهاج و یا بهتر گفته شود ابتهاج سمیعی گیلانی و پدربزرگ شاعر معاصر امیرهوشنگ ابتهاج سمیعی گیلانی ) از زمین داران و ثروتمندان بزرگ گیلان و از سران مهم فرقه بهائیت در گیلان است که «سالها عضو مهم محفل» بهائیان بود «و محل توجه و عنایت» عباس افندی قرار داشت. عباس افندی در نامه هایش از ابتهاج الملک فراوان یاد می کرد و او را با عنوان «حضرت ابتهاج الملک علیه بهاء الله» ستوده و در رفع مشکلات مادی خود از او کمک می طلبید.
محمود زرقانی ( منشی و دستیار عباس افندی در سفر غرب) در یادداشت مربوط به 27 ربیع الاول 1331 ( 5 مارچ 1913) از تفقد عباس افندی نسبت به ابتهاج الملک و احمد باقروف سخن می گوید: عباس افندی «آن روز مکرر به جناب آقا سید احمد باقراف که» روز قبل مخصوصاً جهت دیدار با وی «از ایران به پاریس آمده بودند اظهار عنایت می فرمودند و از حال جناب ابتهاج الملک و سایر دوستان رشت استفسار می کردند». ابتهاج الملک در 1318 ق به عکا رفت و مدتی مهمان عباس افندی بود. در 1320 ق به علت تکاپوی چشمگیر بهائیان در شهر رشت، خیزشی عمومی بر ضد میرزا ابراهیم خان ابتهاج الملک و دیگر بهائیان شاخص آن شهر (نظیراسدالله باقروف و میرزا غلامعلی مدبر الممالک) برپا شد و مردم مسلمان ( به رهبری فقیه متنفذ رشت: آخوند ملا محمد خمامی) خواستار اخراج ابتهاج و دوستانش از شهر شدند که به فرار یا تبعید ابتهاج و دیگران از رشت به تهران انجامید.

در نهایت ابراهیم ابتهاج به علت توهین به ساحت مقدس امام زمان توسط یکی از رعایای خود کشته شد .

منابع : http://www.iran-newspaper.com/1389/10/14/Iran/5/Page/17/Iran_5_17.pdf

http://www.rasekhoon.net/article/show/752256/

چون در این مطلب پای یکی از بزرگترین و محبوبترین شعرای معاصر در بین است من منابع مطلب خود را نوشتم و هیچ ادعایی درباره صحت یا کذب موارد گفته شده ندارم . چون پای شاعر عالیقدر و خاندان ابتهاج سمیعی گیلانی در میان است .

اما آمادگی دارم نظرات مستند مخالفین و موافقین را منعکس کنم .