منصور جهانبانی به سال ۱۲۸۰ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه نظام گردید و چندی بعد با درجه افسری به استخدام ارتش درآمد.
وی در سال ۱۳۰۱ هجری‌شمسی راهی فرانسه شد و مدت ۳ سال در مدرسه سن‌سیر پاریس تحصیلات خود را ادامه داد و ضمن مراجعت به ایران در ارتش به کار پرداخت.
هنگامی که در سال ۱۳۱۷ هجری‌شمسی برادرش سرلشکر امان‌اله جهانبانی مورد غضب رضاشاه واقع گردید، منصور نیز از ارتش اخراج و در نهایت خدمات خود را در وزارت راه ادامه داد و ریاست اداره راه شوسه را برعهده گرفت. در این زمان بود که نام‌خانوادگی خود را از جهانبانی به شه‌بنده تغییر داد و بدین ترتیب با عفو شاه به ارتش بازگشت.
نخست به فرماندهی تیپ اردبیل منصوب شد و چندی بعد مأمور خدمت در شهربانی گردید و ضمن ارتقای درجه به سرتیپی و سرلشکری، ریاست پلیس راه‌آهن کشور را برعهده گرفت.
دختر وی با غلامرضا پهلوی ـ فرزند رضاشاه پهلوی (۲۵ اردیبهشت ۱۳۰۲، تهران ـ در قید حیات) ـ ازدواج کرد و از این رو راه پیشرفت برایش هموار گردید و رفته‌رفته در مسئولیت‌های مهمی مشغول به کار شد.
شه‌بنده نماینده دائم ایران در سازمان ملل بود و ۳ دوره نمایندگی مجلس شورای ملی را برعهده داشت و سرانجام در سال ۱۳۵۹ هجری‌شمسی در تهران چشم از جهان فروبست.
منصور جهانبانی در سال ۱۲۸۱ در تهران به دنیا آمد. (البته دکتر عاقلی او را متولد سال ۱۲۸۰ در تبریز می‌داند)
وی برادر کوچکتر امان‌الله و پسر ضیاءالدوله از اشراف زادگان ایرانی بود که بعد از اتمام تحصیلات مقدماتی، وارد مدرسه نظام شد و بعد از فارغ التحصیلی در سال ۱۲۹۶ با درجه ستوان دومی وارد خدمت در ارتش شد. در سال ۱۳۰۱ با درجه سروانی به فرانسه رفت و در پاریس وارد دانشکده نظامی سن‌سیر شد و دوره آن را به پایان رساند. بعد از اخراج امان‌الله، او نیز از ارتش اخراج شد و وارد وزارت راه شد و به عنوان رئیس اداره راه در شوسه به کار ادامه داد. بعد از آن فامیلی خود را به شه بنده تغییر داد و به سبب آن دوباره وارد ارتش شد و مدتی بعد فرماندهی تیپ اردبیل را برعهده گرفت. بعد از آن ریاست اداره پلیس راه آهن منصوب شد و در این پست بود که درجه سرتیپی و بعد از آن سرلشکری را دریافت کرد. دختر او منیژه جهانبانی، با غلامرضا پهلوی ازدواج کرد. ازدواج منیژه با غلامرضا پهلوی که فرزند پنجم رضا شاه از توران امیر سلیمانی بود. موجب شد تا زمینه پست‌های بالاتر بر روی منصور بازگردد و او به سمت معاون وزارت راه رسید و در ۲۲ مهر سال ۱۳۴۶ با درجه سرلشکری بازنشسته شد. وی به همراه دکتر انصاری، مجید رهنما، دکتر جعفر ندیم، عصار و اعتضادی عضویت نمایندگی دائم سازمان ملل بودو همیشه به عنوان نماینده دائم ایران در سازمان ملل، در جلسات آن شرکت می‌کرد. بعد از بازنشستگی به عنوان سناتور به کار خود ادامه داد و سه دوره سناتور بود.
http://wikifeqh.ir/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C
*****************
منصور جهانبانی به سال ۱۲۸۰ هجری‌شمسی در تبریز متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه نظام گردید و چندی بعد با درجه افسری به استخدام ارتش درآمد.
وی در سال ۱۳۰۱ هجری‌شمسی راهی فرانسه شد و مدت ۳ سال در مدرسه سن‌سیر پاریس تحصیلات خود را ادامه داد و ضمن مراجعت به ایران در ارتش به کار پرداخت.
هنگامی که در سال ۱۳۱۷ هجری‌شمسی برادرش سرلشکر امان‌اله جهانبانی مورد غضب رضاشاه واقع گردید، منصور نیز از ارتش اخراج و در نهایت خدمات خود را در وزارت راه ادامه داد و ریاست اداره راه شوسه را برعهده گرفت. در این زمان بود که نام‌خانوادگی خود را از جهانبانی به شه‌بنده تغییر داد و بدین ترتیب با عفو شاه به ارتش بازگشت.
نخست به فرماندهی تیپ اردبیل منصوب شد و چندی بعد مأمور خدمت در شهربانی گردید و ضمن ارتقای درجه به سرتیپی و سرلشکری، ریاست پلیس راه‌آهن کشور را برعهده گرفت.
دختر وی منیژه جهانبانی با شاهپور غلامرضا پهلوی ـ فرزند رضاشاه پهلوی (۲۵ اردیبهشت ۱۳۰۲، تهران ـ در قید حیات) ـ ازدواج کرد و از این رو راه پیشرفت برایش هموار گردید و رفته‌رفته در مسئولیت‌های مهمی مشغول به کار شد.
شه‌بنده نماینده دائم ایران در سازمان ملل بود و ۳ دوره نمایندگی مجلس شورای ملی را برعهده داشت و سرانجام در سال ۱۳۵۹ هجری‌شمسی در تهران چشم از جهان فروبست.
برچسب‌ها: سرلشگر منصور جهانبانی, امان‌الله میرزا جهانبانی, منیژه جهانبانی, شاهپور غلامرضا پهلوی
