سلطان بدیع‌الزمان میرزا سومین و کوچک‌ترین پسر بهرام میرزا و زینب‌سلطان خانم بود که بعد از مرگ پدرش تحت سرپرستی عمهٔ خود مهین بانو قرار گرفت.

بدیع‌الزمان در سال ۱۵۵۷ به عنوان والی سیستان انتخاب شد و در همین سال با دختر دوم شاه طهماسب، پریخان خانم ازدواج کرد. البته پریخان به این دلیل که دختر مورد علاقهٔ پدر بود هرگز از قزوین خارج نشد و تنها ثمرهٔ ازدواج دختری به نام زیور بیگم بود که بعدها به فرمان شاه عباس با شاه وردی خان لر ازدواج کرد. بدیع‌الزمان در سال ۱۵۷۷ به دستور شاه اسماعیل دوم در قندهار کشته شد.

پَری خان خانُم (رجب 955- رجب 985/ اوت 1548- سپتامبر 1577)، دختر شاه طهماسب اول صفوی و بانویی سیاستمدار و قدرتمند که در تحولات سیاسی دوره خود نقشی مهم داشت. وی در حوالی اهر زاده شد (قاضی احمد، 1/337). مادرش سلطان آغا خانم، از زنان چرکس حرم شاه طهماسب، و دایی وی شمخال سلطان از سرداران با نفوذ و رئیس سپاهیان چرکس بود (تتوی، 700؛ پیرداق منشی، 201).

پری خان خانم که از تحصیلات بسیار خوبی برخوردار بود، به زودی در دستگاه پدر صاحب نفوذ شد (افوشته ای، 70؛ اسکندربیک، 1/ 119). گفته اند که شاه طهماسب چنان به او علاقه داشت که راضی به شوهر دادنش نمی شد (تتوری، 701). اما بعدها او را به همسری بدیع الزمان میرزا، پسر بهرام میرزا صفوی درآورد (قاضی احمد، 1/ 397). این همسری ظاهراً تحقق عملی نیافت (اسکندر بیک، 1/135).