دکتر محمود صدری جامعه‌شناس ایرانی‌ست. او برادر دوقلوی احمد صدری است. او از دانشگاه نیو اسکول دکترای جامعه‌شناسی دارد و استاد دانشگاه زنان تگزاس است. صدری به طور منظم با مجلات و روزنامه‌های ایرانی همکاری می‌کند. وی مطالبی نیز در روزنامه‌هایی چون نیویورک تایمز و گاردین می‌نگارد.او به مدت ۹ سال در انجمن حجتیه فعالیت می‌کرد.
آثار
- Mobasher, Mohsen and Mahmoud Sadri. (eds.) 2003. Migration Dynamics: A Theoretical and Substantive Reader. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
- Sadri, Mahmoud. 2002. "Sacral Defense of Secularism: Dissident Political Theology in Contemporary Iran." in Intellectual Trends in 20th Century Iran.
- Sadri, Ahmad and Mahmoud Sadri. 1998. "Intercultural Understanding: Max Weber and Leo Strauss". pps. 507-528 in Richard Altschuler (ed.). The Living Legacy of Marx, Durkheim, and Weber. New York: Gordian Knot Books.
- Reason, Freedom and Democracy in Islam: Essays by Abdolkarim Soroush, New York, Oxford University Press 2000, Co-translated from Persian with Ahmad Sadri
---------------------------------------------------------
دكتر محمود صدري استاد دانشگاه تگزاس در واكنش به اظهارات اخير سروش: از دل تشيع بود كه انقلاب مشروطه، جنبش ضداستعماري و انقلاب اسلامي درآمد
محمود صدري در واكنش به اظهارات اخير سروش گفت: از خاتميت "رقيق" اهل تشيع ايران كه قرار بود آزادي و مردمسالاري را برنتابد، صد سال پيش انقلاب مشروطه و 50 سال پيش، نخستين جنبش ضداستعمار نو و سه دهه پيش انقلابي با آرمان هاي مردمسالارانه و آزايخواهانه برآمد. در حال حاضر هم در عراق آيت الله سيستاني كه بايد بنا بر فرمايش جنابعالي ولايت و مهدويتش به خاتميتش بچربد به مردمسالاري متمايل است نه تماميت خواهي و پوپوليسم مذهبي غيردموكراتيك رايج در برخي جنبه هاي زندگي سياسي در جهان اسلام و ايران.
به گزارش خبرگزاري "مهر"، واكنش ها به اظهارات بي سابقه دكتر عبدالكريم سروش درباره مقدسات مذهب تشيع ، همچنان ادامه دارد و از آن جمله دكتر "محمود صدري" ، استاد دانشگاه تگزاس آمريكا و از چهره هاي نزديك به جريان " روشنفكري ديني " با انتشار نامه سرگشاده اي به نقد سخنان اخير سروش پرداخت.
صدري در بخشي از اين نامه به اشاره به مدعاي سروش در خصوص متناقض بودن تفكر شيعي با آزادي و مردم سالاري و دموكراسي اين سئوال را طرح كرد كه " در باب ولايت، حتي اگر بپذيريم چنين اعتقادي در ميان اهل شيعه باور ايشان را به خاتميت را "رقيق" و تعهدشان به دموكراسي را سست ميكند (و اين فرضي است كه جاي چون چراي بسيار دارد) اين سوال به ذهن خطور ميكند كه آيا اعتقاد "غليظ" اهل تسنن به خاتميت چه ارمغاني براي آنها ببار آورده است؟"
وي در ادامه بيان داشته است: " هندوستانِ "پلي تئيست"(چند خدايي و مشرك) به "مردمسالاري" دست يافت و حال آنكه پاكستان مسلمان معتقد به خاتميت غليظ در پنجاه سال عمرش پنج سال هم دموكراسي آبرومندانه نداشته است. امروز نيز خودكامه ترين احزاب پاكستان همين تشكل هاي سني اسلامي هستند كه بوئي از عقل استقرائي اقبال نبرده اند"
اين استاد دانشگاه تگزاس سپس به مقايسه نتايج تفكر سياسي تشيع و تسنن پرداخته و از آن جمله گفته است:" از خاتميت "رقيق" اهل تشيع ايران كه قرار بود آزادي و مردمسالاري را بر نتابد ، صد سال پيش انقلاب مشروطه و پنجاه سال پيش، نخستين جنبش ضد استعمار نو و سه دهه پيش انقلابي با آرمانهاي مردمسالارانه و آزايخواهانه بر آمد. در حال حاضر هم در عراق آيت الله سيستاني كه بايد بنا برفرمايش جنابعالي ولايت و مهدويتش به خاتميتش بچربد (مانند اعلم مراجع زمان مشروطيت آخوند ملا محمد كاظم خراساني) به مردمسالاري متمايل است نه تماميت خواهي و پوپوليسم مذهبي غير دموكراتيك رايج در برخي جنبه هاي زندگي سياسي در جهان اسلام و ايران".
صدري در پايان با اشاره به پاره اي از رفتارهاي سياسي اوايل پيروزي انقلاب اسلامي ، تصريح كرده است:" اگر عناصري از توتاليتاريسم در انقلاب ايران هم رخنه كرده و آنرا به بيراهه خودكامگي كشيده اند انصاف دهيم كه مقصر نه ولايت و مهدويت بلكه ملغمه اي از استبداد شرقي و تفكر ضد دموكراتيك غربي بوده است. با كدام باز نويسي راديكال تاريخي مي توانيم اينهمه واگن (اتهامات) را به لوكوموتيو متروك و دور از خط آهن ولايت و مهدويت در آن روزها ببنديم؟
برچسب‌ها: دکتر احمد صدری, دکتر محمود صدری, دانش آموختگان دانشگاه نیو اسکول نیویورک, دوقولوها
