حمیدرضا استیلی بازیکن و مربی فوتبال متولد نازِی آباد تهران با اصالت آذربایجانی(سراب) است. وی ۸۲ بازی ملی در کارنامهٔ خود دارد كه توانسته است در اين بازيها ۱۲ گل به ثمر برساند. او بيشتر فعاليت های باشگاهی خود را در پرسپوليس گذرانده است.

زندگی شخصی

حميد استيلی در تاريخ ۱۲ فروردین ۱۳۴۶ در محله ی چهارصد دستگاه نازی آباد تهران به دنيا آمد. وی از دوران کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشت و با مشکلات و نبود امکانات در آن زمان، وارد این رشته شد و توانست در اکثر رده های سنی در تیم ملی ایران حضور پیدا کند . خود او در مورد روزهای كودكی اش ميگويد:

"هر روز بصورت تیم با هم بازی میکردند آن زمان فوتبال ورزش کم خرجی بود که ما می توانستیم با ۴ تا سنگ و یک توپ پلاستیکی بازی جذابی را فراهم کنیم و این ذوق و علاقه باعث شد تا بیشتر برای این ورزش زمان بگذارم آن زمان هیچ اوقات فراقتی جزء فوتبال بصورت تمام روز نداشتیم . همه این عوامل باعث شد ارتباط روحی و عواطفی با این رشته برقرار کنم . فوتبال را از مدرسه فوتبال استقلال جنوب شروع کردم . مدرسه فوتبالی در محله نازی آباد دایر شد بنام استقلال جنوب به مربی گری اردشیر لارودی که آن زمان اولین مدرسه فوتبال در منطقه ما بود و من هم از آنجا فوتبال را آغاز کردم و به صورت علمی یاد گرفتم الگوی فنی من در دوران کودکی علی پروین و حمید درخشان بود. من و دو برادرم سعید و مسعود هر سه در آن زمان فوتبال بازی میکردیم که مسعود نیز این ورزش را بصورت حرفه ای دنبال کرد و در زمان بازیگری فوتبالیست قابلی بود."

فعاليتهای باشگاهی

استیلی در مدت بازیگری شاگرد مربیانی نظیر فیروز کریمی؛ فرهاد کاظمی، علی پروین، جلال طالبی، غلامحسین مظلومی، منصور پورحیدری و بیژن ذوالفقارنسب بوده است. وی سابقه حضور در باشگاهای استقلال جنوب، پاس تهران، پرسپولیس، بهمن كرج، القادسیه کویت و گیلانگ سنگاپور را دارد. وی از سال ۶۳ در ترکیب اصلی پاس جای گرفت و ۸ سال بعد به پرسپولیس رفت. استیلی در سال ۷۲ از پرسپولیس جدا شد و در سال ۷۷ مجدداً بازگشت. وی در سال ۱۳۸۳ و بعد از بازی با سپاهان از فوتبال باشگاهی خداحافظی كرد.

فعاليتهای ملی

او در سال ۶۸ توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد و در دیدار با شوروی سابق اولین بازی خود را انجام داد. وی در جام جهانی ۱۹۹۸ توانست با ضربه سر دروازه تیم ملی فوتبال آمریکا را باز کند. تعداد بازی های رسمی در تيم ملی هشتادو دو و تعداد گل های زده در تيم ملی شانزده عدد می باشد.او كه ميباست در سال ۲۰۰۰ كاپيتان تيم ملی شود؛ پيش از بازی با لبنان بازوبند کاپيتانی را به علی دایی داد.

مربيگری

استیلی مدتی دستیار آری هان و سپس مصطفی دنیزلی در باشگاه پرسپولیس بود. وی در زمان افشین قطبی به عنوان كمک مربی اول در پرسپولیس فعالیت می‌کرد. در سال ۱۳۸۸؛ او سر مربی استيل آذين تهران شد و دراواخر ليگ نهم از اين تيم كنار گذاشته شد.استیلی در لیگ دهم چند هفته مانده به شروع لیگ به شاهین بوشهر پیوست اما پس از فوت برادرش در فروردين ۱۳۹۰ و به خاطر مسائل روحی از اين سمت استعفا داد.

در تاريخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از رد درخواست كميته ی فنی باشگاه پرسپوليس مبنی بر ادامه ی همكاری علی دایی با پرسپوليس؛ استیلی توسط كميته ی فنی به عنوان سرمربی انتخاب شد.استیلی در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۰ پس از شکست ۳ بر صفر مقابل استقلال در بازی مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی، از مربیگری پرسپولیس کناره گیری کرد.

ارتباط با مقامات سیاسی

تقدیر سید علی خامنه‌ای

سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در طی یک دیدار، به خاطر گل حمید استیلی به تیم ملی فوتبال آمریکا پیشانی استیلی را بوسید و او را مورد تقدیر قرار داد.او درباره این گل به استیلی گفت که هركسى هم جاى استیلی بود، اين گل را مى زد.

حمایت از احمد خورشیدی

در سال ۱۳۸۶، حمید استیلی حامی کاندیداتوری سردار احمد خورشیدی (پدر داماد محمود احمدی نژاد) در انتخابات درحوزه گچساران بود.استیلی هنگامی که وارد شهر گچساران شد، مورد ضرب وشتم گروهی ازمردم معترض قرار گرفت.

حمایت از احمدی نژاد

او از حامیان اصلی محمود احمدی نژاد در انتخاب ۱۳۸۸ بود. او در يك مصاحبه گفته بود: "من قدرت آقای احمدی نژاد را در مناظره هایش دیدم و او نشان داد که مرد اول مملکت است.

خبر فوت مسعود استیلی بازيکن ارزنده سابق تيم ملي و تيم‌هاي فوتبال کشاورز و بهمن و برادر کوچک حمید استیلی خبري تکان دهنده بود که جامعه فوتبال کشور را در غم و اندوه فرو برد.

شامگاه پنج شنبه 4 فروردین 1390 مسعود استیلی در بلوار سعادت آباد در حالي كه سوار بر اتومبيل مگان خود بود با برخورد به جدول دچار سانحه شدید گرديد . چند روز بعد  پس از ساعت ها تلاش بی وقفه پزشکان ، مسعود استیلی برادر کوچکتر حمید استیلی که  به کما رفته بود در بیمارستان حضرت رسول دار فانی را وداع گفت.

‎

گل قرن

در بازی های جام جهانی 1998 گلی که استیلی با ضربه سر درون دروازه آمریکا قرار داد بعدها گل قرن نامیده شد.

کنفدراسیون فوتبال آسیا در ماهنامه خو با تمجید از حمید استیلی ، گل وی به آمریکا را گل قرن نامید

یاداشتی برای زننده گل قرن

حمید استیلی گل قرن را زده است

خرداد 1365 علي پروين با فصل تازه يي از زندگي اش مواجه مي شود. بازي پرسپوليس - پاس است. يک جوان 17 ساله با پيراهن سبز وسط زمين مي دود و علي پروين را با تکل هايش کلافه کرده است. پروين که در سال هاي پاياني بازيگري، چنين جسارتي را نديده؛ آنقدر شاکي است که پس از بازي به طرف مهدي مناجاتي مي رود و به سرمربي پاس مي گويد؛ «اين بازيکنت هيچي نمي شود.» بازي صفر - صفر تمام شده و پروين آنقدر عصباني است که در رختکن هم داد و بيداد مي کند و واژه هايي نثار هافبک جوان پاس مي کند. جوان 17 ساله حميد استيلي است.

 ( حمید استیلی : اولین بازی که مقابل علی آقا قرار گرفتم خیلی بازی خوبی انجام دادم و با تکلهای صحیح فرصت ها را از بازیکنان حریف گرفتم ولی علی آقا از دست من شاکی بود و در رختکن به بچه ها گفته بود شماره 17 تیم پاس زمین بازی را با سالن قصابی اشتباه گرفته و تمام بازیکنان ما را زده . ولی داور مسابقه آقای محمد صالحی یک اخطار هم به من نداده بود چون تمام تکلهای من صحیح بود و آن روز بازی قابل قبولی را انجام دادم و سر مربی  آقای مهدی مناجاتی کاملا از بازی من راضی بود

تير 1371. دفتر علي پروين؛ سورتمه. جوانکي که قرار بود هيچي نشود، آنقدر پيشرفت کرده که علي پروين احضارش کند. محمد خاکپور هم همراه استيلي است. علي پروين نکته يي را به دو فوتباليست جوان ياد مي دهد؛ «از اين به بعد هرجا رفتيد، پولتان را همان اول کار نقد بگيريد. خب قرارداد شما دو ميليون و دويست است. اين دويست تومان نقد…بفرما اين هم پيراهن پرسپوليس که دو ميليون مي ارزد.» آشنايي ويژه يي است. نه خاکپور حرفي مي زند، نه استيلي معترض مي شود.

 ( حمید استیلی :  در آن زمانی که به پرسپولیس رفتم تیم بانک تجارت به من 5 میلیون برای قرارداد پرداخت میکرد ولی من به عشق پرسپولیس و علی آقا با 450 هزار تومان بصورت اقساط با تیم  پرسپولیس قرارداد بستم )

 شهريور 1372. علي پروين رفتني است. تيم ملي را به جام جهاني نرسانده و «بايد» از پرسپوليس هم برود. جوانکي که با تکل هايش، پروين را به فکر خداحافظي انداخته بود؛ حالا با او همراه مي شود و وفاداري اش را ثابت مي کند.

 مقصد؛ بهمن.

 ارديبهشت 1377. تيم ملي 7 گل از رم خورده و بوي کودتا مي آيد. ايويچ تلفني برکنار مي شود و اردوي تيم ملي شرايط عجيبي پيدا کرده است.چند روز بعد رضا شاهرودي به شدت مصدوم مي شود. او به جام جهاني نمي رسد. با استيلي برخورد کرد و مصدوم شد.

 5-31خرداد 1377.يک لحظه تاريخي؛ توپ به تور دروازه کيسي کلر رسيده و حميد استيلي اشک مي ريزد. بازيکنان ايران دورش جمع مي شوند تا گريه اش تمام شود اما اشک ها خودشان تصميم مي گيرند. دست استيلي نيست. گل قرن را زده است.

 آبان 1377. بازي پرسپوليس - ملوان است. هفته ششم ليگ آزادگان. علي پروين چند هفته يي است به پرسپوليس برگشته و حالا لحظه يي است که مرد شماره 7 به عنوان بازيکن تعويضي وارد زمين مي شود. حميد استيلي است که يقه پيراهن را به سبک اريک کانتونا بالا زده و صداي تشويق هواداران را مي شنود. نادر محمدخاني هم با او برگشته است. پيراهن شماره 7 پاداش وفاداري به پروين است.

 آبان 1379 در جام ملت هاي 2000 پيش از بازي با لبنان حميد استيلي بازوبند کاپيتاني را به علي دايي داد و از حق خودش گذشت