انوشه انصاری در سال 1346 خورشیدی، در تهران به دنیا آمد. تا سن 16 سالگی در وطن زیست و سپس به همراه خانواده‌اش به ایالات متحده آمریكا هجرت كرد. سالهای پایانی دبیرستان را در آن كشور گذراند و سپس برای اخذ مدرك كارشناسی در رشته مهندس الكترونیك و علوم كامپیوتر وارد دانشگاه جرج میسون شد. انوشه بعد از پایان موفقیت‌آمیز دوره لیسانس برای كسب مدرك فوق‌لیسانس خود وارد دانشگاه جرج واشنگتن شد و مطالعات خود را در این دانشگاه ادامه داد. پس از اخذ مدرك كارشناسی ارشد در رشته مهندسی الكترونیك، انوشه برای كار به سراغ شركتهایی چون MCI و COMSAT رفت و پروژه‌های موفقیت‌آمیزی را در آن شركتها به سرانجام رساند. او چندین مقاله و دو پاتنت برای كار روی "عملگرهای اتوماتیك" و "گره‌های یك شبكه‌ بیسیم" دارد. او در حال حاضر مشغول طی كردن دوره‌ای در دانشگاه سوئین‌بورن می‌باشد تا بتواند دومین مدرك كارشناسی ارشد خود را در رشته ستاره‌شناسی دریافت كند.

در سال 1994 میلادی مطابق با 1372 خورشیدی، انوشه به همراه همسرش حمید و برادر همسرش امیر انصاری شركتی به نام تله‌كام تكنولوژی (TTI) را در تگزاس پایه‌گذاری كردند.

این شركت تأمین‌كننده تجهیزات مورد نیاز شبكه‌های كامپیوتری بود. این شركت در سال 2000 توسط سونوز نتورك خریداری شد. انوشه انصاری در سال 2000 جایزه  نخست كارآفرینی ملی ایالات متحده آمریكا را به دست آورد. در سال 2001 مجله فورچیون انوشه را در لیست تاجران موفق ثبت كرد.

بعد از فروش كمپانی TTI انوشه و همسرش شركت دیگری به نام پرودی (Prodea) را پایه‌گذاری كردند. انوشه مدیر عامل و رئیس این شركت است.  این شركت با مشاركت شركت ماجراجوییهای فضایی و آژانس فضایی فدراسیون روسیه، طرحی را جهت ایجاد ناوگانی از فضاپیماهای تجاری برای اعزام گردشگران به ارتفاعات زیرمداری در دست اجرا دارد. "كاشف ماجراجوی فضا" نام مناسبی برای این كشتی فضایی به نظر می‌رسد كه قرار است قادر به حمل 5 مسافر به ارتفاعات زیرمداری باشد تا مسافران خوشبخت بتوانند گردی سیاره زمین و سیاهی فضا را برای دقایقی نظاره‌گر باشند. این فضاپیما قرار است با یك هواپیمای مخصوص تا ارتفاعی بالا برده شود و سپس برای دستیابی به ارتفاعات بیشتر از هواپیما جدا شده و موتورهای قدرتمند خود را روشن نماید. این هواپیما از فرودگاهی كه به احتمال زیاد در رأس‌الخیمه واقع در كشور امارات متحده عربی ساخته می‌شود، پرواز خواهد كرد.

انوشه از دوران نوجوانی به فضانوردی علاقمند بود و رؤیای سفر به فضا را در سر می‌پروراند. علاقه فراوان او سرانجام زمانی به بار نشست كه فعالیتهای اقتصادی انوشه و همسرش ثروت فراوانی برای آنها به بار آورده بود. در سال 2004 میلادی مطابق با 1383 خورشیدی، خانواده انصاری (انوشه و برادر همسرش، امیر انصاری) 10 میلیون دلار جایزه برای نخستین پرواز فضایی غیر‌دولتی اختصاص دادند. این سفر می‌بایستی توسط یك فضاپیمای قابل بازیابی انجام می‌شد كه قادر باشد حداقل سه نفر را به ارتفاعی بیش از 100 كیلومتر از سطح متوسط زمین (خط كارمن) رسانده و مجدداً به زمین بازگرداند. فضاپیما باید طوری طراحی می‌شد كه در طی دو هفته بعد از نخستین پرواز موفقیت‌آمیز، قادر به تكرار آن باشد. «جایزه انصاری ایكس» در نهایت به  فضاپیمای كوچك «اسپیس شیپ وان»  با طراحی خلاقانه برت روتان تعلق گرفت.

اما همچنان رؤیای سفر به فضا ذهن بانوی فعال و ناآرام ایرانی را به خود مشغول كرده بود. فعالیتهای فضایی اخیر به هیچ‌وجه او را آرام نمی‌كرد و اشتیاق دیدن زمین از فضا او را به سویی رهنمون كرد كه اكنون تیتر نخست خبرهای فضایی دنیا را به خود اختصاص داده است. انوشه انصاری سرانجام دل به دریا زد و برای سفری هیجان‌انگیز به ایستگاه بین‌المللی فضایی ثبت‌نام كرد. این سفر كه با كپسول فضایی سایوز تی‌ام‌آ صورت می‌گیرد حدود 20 میلیون دلار هزینه در بر دارد. 

 ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری بعنوان اولین زن گردشگر فضایی در یكی از پروازهای فضاپیمای سایوز كه برای  بهار ۱۳۸۶ برنامه‌ریزی شده بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد.

اما شانس با انوشه بود تا نخستین توریست فضایی زن، زودتر از آنچه انتظارش را داشت به آرزوی خود برسد. ردصلاحیت پزشكی داوطلب ژاپنی، دایسوکه انوموتو، سفر انوشه را حدود 6 ماه به جلو انداخت (متن این خبر در "دانش فضایی"). انوشه قرار است در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ راهی ایستگاه بین‌المللی فضایی (ISS) شود. دایسوكه انوموتو كه 35 سال دارد، ثروت خود را از راه تجارت اینترنتی به دست آورده است. او قبول كرده بود كه با پرداخت 20 میلیون دلار و تحمل تمرینات سخت و فشرده  برای یك هفته به ایستگاه بین‌المللی فضایی (ISS) سفر كند. 

وی اولین فضانورد ایرانی دنیاست و اولین زن کیهان‌گرد و چهارمین نفری است که هزینهٔ سفر فضایی خود را پرداخت کرده‌است. او همچنین پس از عبدالاحد مومند فضانورد افغان دومین فضانورد فارسی‌زبان است. انصاری ترجیح می‌دهد درمورد خود از عنوان «فضانورد همراه» به‏‏ جای واژهٔ «گردشگر فضایی» استفاده کند. وی در روی لباس خود دو پرچم ایران و آمریکا را نقش کرده بود. وی دلیل این کار را اظهار دِین خود به این دو کشور که در موفقیت وی نقش داشته‌اند بیان کرد.

فضاپیمای سایوز حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین، و مهندس پرواز اسپانیایی-آمریکایی، مایکل لوپز الگریا در صبح روز دوشنبه ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد، و بدین ترتیب مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹ آغاز گشت. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سویوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹روزهٔ انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز شد.

سرانجام پس از ۹ روز اقامت و پژوهش در ایستگاه بین‌المللی فضایی، انوشه انصاری در سحرگاه ۷ مهر ۱۳۸۵ مصادف با ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶ میلادی به همراه پاول وینوگرادف روسی و جفری ویلیامز آمریکایی، دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه، به زمین بازگشت و پس از فرود وی در ۹۰کیلومتری شمال آرکالیک در قزاقستان با استقبال گرم خانواده‌اش، ازجمله همسرش حمید، و مقامات محلی و مسئولان سازمان فضایی روسیه مواجه شد. وی پس از معاینات پزشکی، با بالگرد برای مراسم خوش‌آمدگویی به شهر قُستانای (در قزاقستان) منتقل شد.

انوشه انصاری در طول ۹ روز اقامت خود در ایستگاه بین‌المللی فضایی مجموعه آزمایش‌های علمی زیر را برای آژانس فضایی اروپا انجام داد

• پژوهش درمورد علل کم‌خونی؛
• تأثیر تغییرات ماهیچه‌ای بر کمردرد؛
• تأثیر تشعشعات فضایی برروی فضانوردان ساکن در ایستگاه بین‌المللی فضایی و گونه‌های میکروبی كه در آن ايستگاه پرورش داده اند .